Yükseklik korkusu olanların izlemekten kaçınmak isteyebileceği ‘Skyscraper’, gerilimin düşmediği bir aksiyon silsilesi. Konusu dünyanın en yüksek binasında geçen yapımda ailesini teröristlerden kurtarmak isteyen tek bacaklı, eski bir özel tim mensubunun mücadelesi anlatılıyor. Ancak film ‘Zor Ölüm’ serisini fena halde andırırken türe de herhangi bir yenilik getirmiyor.
ERKUT TEZERDİ/İSTANBUL
Eski asker, FBI ajanı veya polis, ailesiyle birlikte hayata tutunmaya çalışıyor. Fakat kendisini her nedense kötü adamların alacak-verecek meselesinin tam ortasında buluyor, hemen ardından eşi ve çocukları işin içine giriyor, kovalamaca başlıyor. Gerisini biliyorsunuz: Küfürler, tekmeler, tokatlar, soğuk espriler, çatışmalar, “Son kurşunumla hepinizi harcarım” repliği… Aşırı şans faktörü nedeniyle mermilerin kahramanımızı ya hep teğet geçmesi ya da tıpkı video oyunlarındaki gibi ölümsüzlük hilesi yazmışçasına vurulsa da bir türlü ölmemesi… Finalde ise sarılmalar, kötülerin adalete teslim edilmesi; kapanış, müzik girmesi, yönetmeni şu, senaristi bu ekranı… Hollywood aynı konuyu belki de milyon kez işledi. ‘Skyscraper’, Türkiye’de gösterime giren adıyla ‘Gökdelen’ tam olarak böyle bir yapım.
Filmde Will Sawyer (Dwayne Johnson), eski SWAT (Özel Silahlar ve Taktikler Birimi) üyesi. Bir operasyonda talihsizlik yaşanıyor, bomba patlaması sonucu tek bacağını kaybediyor, sonra evleniyor. Mesleği bırakıyor, güvenlik denetimleri üzerine bir şirket kuruyor. Eşi ve 2 çocuğuyla Çin’e yerleşiyor. Olaylar burada yaşanıyor. Filmde üç-beş dakikayı kaplayan bu kısımlar çok hızlı gelişiyor. İzleyiciyi sıkmıyor. Karakterin arka planı tutarlı anlatılıyor.
Çinli iş adamı Zhao Long Ji tarafından inşa ettirilen ‘İnci’ adındaki bina, dünyanın en yüksek yapısı. Öyle ki, New York’ta bulunan ve devamlı filmlere konu edilen Empire State binasının iki katı uzunluğunda, tepesi bulutlara değiyor. Turistlerin gözdesi. Bünyesinde alışveriş merkezleri ve yaşam alanları yer alıyor. Kahramanımız Will ile ailesi buranın ilk konuklarından. Will, Zhao Long Ji ile anlaşıyor, binanın güvenlik açıklarıyla ilgilenirken eşi ve iki çocuğunun mutluluğuna diyecek yok. Klasik Amerikan ailesi. Aniden binaya kötüler musallat oluyor. Şaşırdık mı? Hayır! Amaçları alacak-verecek meselesi nedeniyle yakıp yıkmak. Ne kadar ulvi bir gerekçe değil mi? Ama bu o kadar kolay değil çünkü İnci binası son teknolojiyle korunuyor. Yangın falan çıksa anında söndürülebiliyor. Lakin mafya tipli eski paralı askerlerin planı sağlam. Korkulan oluyor. ‘Skyscraper’ın ikinci artısı, basit formüllerle izleyiciyi kendine bağlaması.
Filmin en olumsuz yönü, oyunculuklarından efektlerine kadar türe herhangi bir yenilik kazandırmaması. Tüm sahneleri, kaç-kurtar-yakala denklemini neredeyse birçok dizide, filmde gördük. Sonunu biliyorsunuz, tahmin etmek hiç de zor değil. Özellikle 88 yapımı ‘Zor Ölüm’ü izlediyseniz, “Aaa bu sahnede de böyle olacak” diyebilirsiniz. Ayrıca Will karakterinin tek bacakla afili dövüşler sergilemesi, koşarak çatışması ile çekirge misali oradan oraya zıplaması inandırıcılığı çok zorluyor. ‘Skyscraper’ tamamen popüler sinema ürünü. Karakterlerin hedefleri, engelleri ve filmin izleyiciye sunduğu katarsis birçok yapımdan adeta kopyala-yapıştır gibi.
Senaryosu Rawson Marshall Thurber tarafından yazılan ve yönetilen ‘Skyscraper’ daha vurucu bir film olabilirmiş. Klişelerle dolu metni sayesinde bundan mahrum kalmış. Ailece izlenir, baya da keyif verir. Yaşanacakları bildiğiniz halde heyecanlanabilirsiniz. Ancak akrofobi yani yükseklik korkusuna sahip sinemaseverlerde kalp çarpıntısı, anksiyete, baş ağrısı ve dönmesi yapabilir. Bunu bilerek izlemeye gidin.
