2000’li yıllarda yaşayan bir kişi, 12 bin yılında veya 102 bin senesinde yaşayan bir insanla nasıl iletişim kurabilir? Bu sorunun cevabı nükleer atıklarda gizli. Zira nükleer santrallerde enerji üretiminde radyoaktif hale getirilen maddeler 100 bin yıl daha dünya üzerinde varlığını sürdürecek.
Atom enerjisinin keşfedilip nükleer santrallerin kurulmaya başlamasından bu yana oluşan radyoaktif atıklar toprağın derinliklerine gömülüyor. Euronews’in haberine göre her şekilde gelecek nesilleri arkamızda bırakacağımız bu sıradışı mezar hakkında uyarmakla yükümlüyüz. Çünkü atalarının oluşturduğu tonlarca nükleer atıkla binlerce yıl boyunca baş etmek zorunda kalacak.
51., 130. ve hatta 1000. yüzyılda yaşayacakları toprağın altına gömülen bu atıkların tehlikeli, hatta ölümcül olabileceği hususunda uyarmak gerekiyor. Bugün dünya üzerindeki tüm nükleer santraller kapatılsa dahi bugüne kadar oluşturulan 100 bin yıl sonra yok olacak nükleer atıkların idare edilmesi gerekecek. Kazalara engel olmak için alınması gereken en önemli tedbirlerden biri nükleer atıkların depolandığı alanların unutulmasına engel olmak.
Peki ama günümüzden binlerce yıl sonra yaşayacak insanlar için anlaşılır mesajlar nasıl bırakılacak? Fransız Nükleer Atıkları İdare Ofisi ANDRA, ortak belleğin korunmasında ve gelecek nesillere aktarılmasında tarihçilerin, antropologların ve dil bilimcilerin oldukça önemli bir rol oynadıklarının altını çiziyor. Ofis depolama alanları üzerine iki tip arşiv oluşturuyor: İlki klasik kağıttan çok daha sağlam olan kalıcı kağıtlar kullanılarak oluşturulan arşivler. İkincisi ise 400 bin A4 kağıdına eşit bilginin depolanabileceği ve 2 milyon yıl boyunca varlığını koruyacak olan safir disk. Bilgileri platinyum tabanlı levhalarda saklayan safir diskin içindeki sayfalar minyatürize ediliyor. Kısacası, bilgilere ulaşmak için tek ihtiyaç duyulan bir mikroskop olacak.
