İngiliz yazar Mary Shelley’nin 1997’de İtalya’da bulunan, ilk ve tek çocuk masalı ‘Maurice, ya da Balıkçının Kulübesi’ ilk kez Türkçe’de yayımlandı. ‘Frankenstein’ gibi bir klasiğe imza atan yazar, masalda kayıp ve sevgi temasını işliyor.
Onun adı söylendiğinde ilk akla gelen bugüne kadar pek çok kez filme çekilen, tiyatro oyunu yapılan ‘Frankenstein’. “Beni neden sevmediniz?” diye kendisini dünyaya getiren babası Dr. Frankenstein’a sitem eden bir yaratığın nasıl ve neden tehlikeli hale geldiğinin öyküsünü anlatmıştı. İngiliz yazar Mary Shelley’nin en çok bilinen eseri bu. Yaşamı boyunca pek çok kitabı yayımlanan Shelley’nin yazdığı çocuk masalı o öldükten on yıllar sonra basıldı: ‘Maurice, ya da Balıkçının Kulübesi’. 1997’de İtalya’da gün yüzüne çıkan bu metin Shelley’nin hayatı boyunca kaleme aldığı ilk ve tek çocuk masalı olarak biliniyor. İlk kez 1998’de basılan masal bu kez Türkçede yayımlandı. Shelley, bu masalı Margaret King ve George William Tighe adındaki arkadaşlarının kızları Laurette Tighe için 1820’de kaleme almış. Bu masalı yayımlanması için babası William Godwin’e veren Shelley’nin istediği yerine getirilmemiş. Çünkü Godwin, bir masal olsa bile, metni çok kısa bulmuş, zaten sonrasında metnin kaybolduğuna inanıldı. 1997 yılına kadar kayıp olan masalın bir adet kopyası İtalya’da Laurette’ın akrabaların tarafından bulununca Shelley’nin aile hayatındaki trajedilere tutulmuş bir mercek gibi olan masal hemen yayımlandı. Masalın merkezinde Maurice adında bir erkek çocuk var. Dünya iyisi bu çocuk, bir ev arayışında ve yuva sıcaklığını bulduğu bir balıkçının kulübesinde hayatının en mutlu birkaç ayını yaşıyor. Balıkçının hasta karısı ölmüş, o da yaşamını tek başına sürdürüyor. Maurice balıkçı ağını tamir ediyor, küçük tamirat işleri yapıyor ve balıkçıya kitap okuyor. Fakat balıkçı ölünce Maurice tek başına kalıyor. Uzun zamandır kayıp olan babasını işte o balıkçının cenazesi sonrası buluyor. Kayıp temasına odaklanan masal üç bölümden oluşuyor. Bölümlerin konusu yazarın önceki yazılarını ve kişisel deneyimlerini de yansıtıyor. Örneğin, 1820 yılında ‘Mathilda’2’ romanında ebeveyn figürü ölümleri ve yerinden edilmiş bir çocuğu anlatmıştı. Mary Shelley doğduğunda annesi ölünce, bir üvey anne tarafından yetiştirildi ve belki de Maurice gibi ‘yersiz’ olduğu hissine kapıldı. Öte yandan Mary Shelley’nin dünyaya gelen üç çocuğu da yaşamını yitirdi. Shelley, sevginin ve kaybın önemini anlatan bu masalının fazla ‘biyografik’ olduğu da söyleniyor.
Frankenstein’ın
