Geçtiğimiz bayram “Bayram gününe şiir yakışır” deyip William Blake çevirilerimi paylaşmıştım bu köşeden. Bugün de öyle yapacağım, Beat ozanı Lawrence Ferlinghetti’den çevirdiğim bir şiiri paylaşacağım sizinle. Pasifik’ten gelip tüm Batı dünyasını arındıran, Kızılderili kanolarına yeni bir yol açan, kocaman, esenlik dolu bir dalgayı anlatıyor şiirinde Ferlinghetti. Mircea Eliade’nin belirttiğince, “Kimi yaban topluluklar, önceki haliyle yetkin dünyanın şafağında yaşamak ister -Zaman tarafından tüketilmeden ve Tarih tarafından kirletilmeden.”

Yeni Bi Başlangıcın

Yaban Düşleri

Bu gece soluk kesen bi susku var çevre yolunda

Beton çıkıntıların ötesinde

mum ışığında çiftlerle

düşlere dalıyo lokantalar

Yitik İskenderiye ışıl ışıl şimdi de

bi milyar lambayla

Yaşamlar yaşamlara bitişiyo

oyalanıp dururken kırmızı ışıklarda

Ötesinde yonca yaprağı kavşaklardaki çıkış rampalarının

‘Ruhlar ruhları yiyor kapsayıcı boşluk içinde’

Mutfak penceresinden dışarı taşan bi piyano konçertosu

Yoginin teki bi şeyler anlatıyor Ojai’de

‘Her şey tek bir zihinde olup bitiyor’

Ağaçlar arasındaki çayırda

oturmuş sevgililer

kendilerinin evrenle bir olduğunu

anlatan ustayı dinlemekte

Gözler çiçekleri kokluyor çiçeğe dönüşüyolar böylece

Soluk kesen bi susku var

çevre yolunda bu gece

Pasifik’te derinlerden bi dalga tam bir mil yüksekliğinde

hızla yaklaşırken kıyıya

zehirli gazını son kez soluyup Los Angeles

gömülüyor denize tıpkı Titanik gibi ışıl ışıl bi halde

Dokuz dakika sonra Willa Cather’ın Nebraskası da batıyor onunla

Deniz ulaşıyor Utah’a

Mormon tapınakları midyeler gibi sürükleniyor suda

Çakallar şaşkınlığa uğramış yüzemiyorlar bi yere

Omaha’da bi orkestra sahnede

çalmayı sürdürüyo Handel’in Su Müziği’ni

Üflemelilerin boruları suya boğulmuş

çalgıları üzerinde yüzüyo kontrbasçılar

sarılmışlar onlara sanki sevgilileriyle sevişir gibi

Chicago’nun yerden üç beş metre yukarda giden trenleri var ya

onlar bi eğlence trenine dönüşüyo göğe bi yüksele bi alçala

Gökdelenler ağzına kadar dolu su bardakları gibi

Budacı deniz suyu Büyük Göller’e karışıyo

Yüce Kitaplar ıslanıp yumuşuyo Evanston’da

Milwaukee birası kabarıyo deniz köpüğüyle

Buffalo’nun Beau Fleuve’ü birdenbire tuz kesiyo

Manhattan adası temizleniveriyo on altı saniyede

Yeni Amsterdam’ın gömülü direkleri yükseliyo

koca dalga hızla yönelirken Doğu’ya

silip süpürecek gereğinden çok yaşamış Kamember Avrupa’yı

Mannahatta buğulanıyo denizin sarılgan otlarıyla

yıkanıp arınan toprak yeniden uyanıyo el değmemişliğe

tek ses cırcır böceklerinin devasa cırıltısı

deniz kuşlarının çığlığı

bomboş bengilik içre

o sıra Hudson yeniden kazanıyo sık ağaçlıklarını

Kızılderililer geri çağırıyo kanolarını