Beşiktaş, UEFA Avrupa Ligi’ndeki en kritik maçına çıkarken sakatlıklarla boğuşuyordu. Dorukhan, Burak Yılmaz, Douglas, Diaby, N’Koudou, Victor Ruiz ve Gökhan Gönül kadroda yoktu. Abdullah Avcı sahaya Karius, Necip, Roco, Vida, Rebocho, Elneny, Oğuzhan, Boyd, Ljajic, Caner, Güven Yalçın 11’i ile çıkmıştı. Gençlerin ağırlıklı olarak yer aldığı kulübede ise hamle oyuncusu olarak Atiba ve Lens vardı.
Yeni başkanı ilk maçında zorunluluktan gençleşen bir 18 kişilik kadro karşıladı. Gençlik ateşi başkadır ve Beşiktaş bu ateşi dönem dönem en iyi yakan kulüptür ama sahadaki futbolda bu enerjiden eser yoktu.
Gerçi Beşiktaş maça iyi başlamıştı. Boyd’un direkten dönen topu, özellikle Caner’in organize ettiği ataklar Braga savunması üzerinde baskı oluşturdu ama 3. bölgedeki etkisizlik bu maçta da ortaya çıktı. Beşiktaş golü atamayınca da Portekiz ekibi baskıyı kırıp oyunu dengeledi. Beşiktaş’ın maçtaki hakimiyetini kaybetmesine ise Oğuzhan neden oldu. Adem Ljajiç ile ‘kim daha geç toparlanacak’ yarışına giren Oğuzhan’dan kaynaklanan hata Beşiktaş kalesine gol olarak yansıdı.
Beşiktaş’ın sönük oyunu ikinci yarının başında da devam ediyordu. Bu süreçte Braga’nın direkten dönen topu ve farkı artıramaması Siyah- Beyazlıların şansıydı.
Maçın son bölümünde ise uyanan, gol için bastıran bir Beşiktaş vardı. Bunda, Oğuzhan’ın yerine giren Kartal’ın enerjisini takıma aktarmasının da payı büyüktü. Umut’un golünün hemen ardından kazanılan penaltı Beşiktaş’ı UEFA Avrupa Ligi gruplarındaki ilk galibiyete yaklaştırdı ancak Ljajiç gibi bir usta ayağın topu direğe nişanlaması bu fırsatın kaçırılmasına yol açtı.
Beşiktaş’ın kaçırdığı penaltı sonrası oyun Rus Ruleti’ne döndü. Etkinliğini kaybeden orta sahaları hızlı geçen takımlar net gol pozisyonları üretiyordu, özellikle de Braga. Ve bu düelloyu Portekizliler kazandı, Beşiktaş’ı da ateşin içine attı.
Beşiktaş kötü mü oynadı? Belli bölümlerde evet ama oyunun genelinde hayır. Peki iyi miydi? O da değildi. Yani Beşiktaş deve kuşu misali, ne deve ne kuştu. Abdullah Avcı kafasını kuma gömüp elindeki kadronun gerçeğini görmemezlikten gelmeye devam ederse, kadroya uyumlu bir oyun sistemi geliştirmezse deve kuşu olmaktan öteye gidemeyecek.
