Okulların açılmasına sayılı günler kaldı. Çocuklarımızın kimi ilk kez kimi yeniden ‘okula merhaba’ diyecek. Artık, oğlunuz ya da kızınızla birlikte siz de okullu oluyorsunuz…

Okula başlamak sadece çocukların değil, aynı zamanda ebeveynlerinin yaşamında da önemli bir yaşamsal deneyimdir. Merak, korku, kaygı, mutluluk, sevinç, gurur, üzüntü, heyecan, kızgınlık gibi duyguların birçoğunu gün içinde değişik yoğunlukta yaşayabilirler.

Çocuğunuz…

-Terk edildim ben…
-Annem babam beni ne zaman alacak?
-Unuturlar mı beni?
-Burada beni sevecekler mi?
-Hani okul çok güzeldi? (En sevdiğim madde…)
-Bana zarar verirler mi?
-Arkadaşım kim olacak? Gibi pek çok duygu ve düşünce yaşarken…

Siz anne-babalar…

-Okulda neler yapacak? Okulu hiç tanımıyorum
-Okula alışacak mı?
-Öğretmenlerini sevecek mi?
-Yaşı çok mu küçük?
-Diğer çocuklar tarafından ezilir mi?
-Okula bıraktığım için bana kızar mı, küser mi?
-Kalabalıktan korkabilir, yabancılara alışık değil…
-Diğer çocuklar nasıl acaba?
-Çok terlerse ve fark edilmez ise? (Bu madde çok önemlidir…)
-Kendini terk edilmiş hisseder mi?
-Kurallar O’na ağır gelir mi?
-Bizi özlerse buna nasıl katlanacak?
-Acil durumda bize hemen ulaşılabilecek mi?
-Neden bazı çocuklar çok sakinken bizimki ağlıyor? Gibi aklındaki pek çok soruyla baş etmeye çalışır.

Okulun ilk günleri çocuklar kadar eğitimciler ve anne-babalar içinde oldukça önemlidir anlayacağınız. Çünkü okul ile ilgili ilk anılarımız ve ön yargılarımız bu hafta da oluşur.

Çocukların büyük bir kısmı okula uyum sağlarken, bir kısmı da uyum sağlamada zorlanırlar. Bazısı ağlarken yeri göğü inletir, bazısı bir köşede sessizce oturur. Bu davranışların görüldüğü, okula uyum sağlamada zorlanan çocuklarda yaygın olarak görülen temel problem okul korkusudur. Araştırmalar, beş ilkokul çocuğundan dördünün okulun ilk günü sınıfta gerginlik yaşadığını göstermektedir. Buradan hareketle anne, baba ve eğitimcilerin çocuğun “güven duygusuna” zarar vermeyecek bir yaklaşım içinde olması önemlidir. Özellikle anne-babanın okulla ilgili olarak kaygılarını bırakıp, net ve kararlı bir tutumla yaklaşması gerekir. Unutmayın kaygı bulaşıcı bir duygudur. Sıklıkla çocuklar, anne-babanın kaygısından etkilendiği için sorun yaşar. Kendisini kaygılı gözlerle izleyen anne-babasını gören çocuğun rahat olmasını beklemek doğru olmaz. Bu nedenle önce anne-babanın sakin ve rahat olması önemlidir. Her şeyin yolunda olacağına önce siz inanın ki çocuğunuz da rahatlasın.

Uyum sürecinde sorun yaşayan bir çocuk için onun “duygusunu anlamak” çok önemlidir. Onu anladığınızı hissettirmek, ilk haftalar sistematik olarak birlikte okulda kalma süresini uzatmak işleri kolaylaştırır.

Bireysel farklılıklardan yola çıkarsak okula adaptasyon süreci her çocuğa göre değişiklik gösterir. Birkaç gün süreceği gibi, 6-8 haftaya kadar uzaması olağan sayılabilir. Çocuğunuz ağlamakta ve sizi bırakmamakta ısrarcı olursa, siz de kararlı tutumunuzu sürdürün ve öğretmeninizin yönlendirmelerine, desteğine ve önerilerine açık olun.

Başlangıçta bu süreç çok kolay olmayacak gibi görünebilir ancak günler geçtikçe her şey yoluna girecektir. Sadece zamana ve sabra ihtiyacınız var.
Mutlu ve bol uyumlu bir yıl dileğiyle!