Koronavirüs (corona virüs) salgını nedeniyle tiyatroların kapanmasının ardından ödüllü oyuncu Cenk Dost Verdi, garsonluk yapmaya başladı. Kafede çalışmaktan gocunmadığını ama bunun da bir şeylerin üstünü örtmekten ibaret olduğunu belirten Verdi 'Tiyatro bize ne verecek, biz tiyatroya ne verebileceğiz bilmediğimiz bir süreç' dedi.
Koronavirüs (corona virüs) salgını nedeniyle tiyatroların kapanmasının ardından ödüllü oyuncu Cenk Dost Verdi, garsonluk yapmaya başladı.
Kafede çalışmaktan gocunmadığını ama bunun da bir şeylerin üstünü örtmekten ibaret olduğunu belirten Verdi, birçok tiyatrocunun hayat şartlarıyla mücadele etmek için başka işler yapmak zorunda kaldığını söyledi.
Karantina sürecinde yaşadıklarını Birgün'den Işıl Çalışkan'a anlatan Verdi şunları kaydetti: "Pandemide Tiyatrolar Platformu'nun ve İhtiyaç Haritası ile birlikte kooperatifin düzenlediği dayanışma hikayesiyle 400 TL’'ik bir kart gönderdiler o kadar. Bunun adı dayanışma. Tiyatroyla ilgili bir gelir elde etmekle ilgili hiçbir şey yaşanmadı."
"GİDİP SÜREYYA'NIN ÖNÜNDE Mİ OTURMAK GEREKİYOR?"
Şu an en büyük duygusunun öfke olduğunu, ne yapacağını bilmeyen bir ruh hali içinde olduğunu ifade eden Verdi, kafede çalışmanın bir şeylerin üstünü örtmekten ibaret olduğunu söyledi.
"Birçok arkadaşım parasızlıktan yakınıyor ama dişe dokunur bir adım atılmıyor" diyen Verdi, "Gidip Süreyya'nın önünde mi oturmak gerekiyor?" ifadelerini kullandı.
Verdi sözlerini şöyle sürdürdü: "Şu an başıma bir şey geldiğinde borç almak zorundayım. Tepemizde devlet diye bir mekanizma var ve soluk alıp vermemizden vergi kesiyor. Dolayısıyla ben buraya doğru daha keskin ve herkesi kapsayıcı şekilde gitmenin derdindeyim. Salonu olan yerlerin dertleri gerçekten çok büyük. Deli işi bir sabırları var bu insanların. Onların sabırları had safhaya gelmişken bizim bireysel olarak bir şey söylememiz gerekiyor. O bir yankı bulsun önce ve ne kadar doğru ne kadar yanlış görelim.
"BİZ ÇALIŞTIKÇA ÖFKEMİZİ BASTIYORUZ"
Ben eminim benim kadar birçok insan oldu çalışan, çalışmaya başlayan. Ama biz çalıştıkça öfkemizi bastırıyoruz. Faturalar ödeniyor, dolaba bir şeyler alınıyor. Minnet hikayesiyle yetişmiş bir nesiliz. Koskoca meslek hayatın boyunca hayallerinin peşinden git ama bir pandemide bütün hayallerinden vazgeçip süreyi kotarmaya çalışmak bana ikiyüzlüce geliyor. Biz devlete bir çuval para verin demiyoruz ki. Bizim güvencemizi sahiplenin, bizi kamusal ilan edin. En azından vergilerde benim biletimin yüzde 38’inden çekin elinizi. Her biletimin yüzde 38'ini alıyorsun el insaf!"
