THY EuroLeague’de temsilcilerimizden Fenerbahçe Beko, aldığı seri galibiyetlerle eski günlerine dönüş sinyalini son haftalarda çok güçlü ve kararlı bir şekilde veriyor. Ancak Anadolu Efes ise sıradan bir takım hüviyetine bürünürken artık her rakip Lacivert-Beyazlıları yenebileceğini biliyor.
BİLGEHAN UÇAK
Ne olduysa oldu, Fenerbahçe yıldızları De Colo ile Vesely’yi yitirdikten sonra şaha kalktı. Seri galibiyetler geldi. Çok tartışılan isimler -başta Coach Djordjevic, Pierria Henry ve Devin Booker- güven tazeledi, İsmet Akpınar rotasyona eklendi. Guduriç ışıl ışıl ışıldarken Djordjevic’in takımına dokunmaya başladığını gördük. Şehmus eksiklerini tamamlar ve bu azmini kaybetmezse bir NBA yapıp gelebilir. Polonara bu takımın önemli bir parçası. Floyd ve Starks da uyum sağlarsa Fenerbahçe yıldızlarının da dönüşüyle birlikte bir anda play-off’ta avantajlı bir yer bile elde edebilir.
Son hafta Bayern Münih’teki vakaların çokluğundan ötürü maç yapmadılar ama Real Madrid’i 51 sayıda tutmak inanılmaz bir şey. Fenerbahçe, bunun bir tesadüf olmadığını Milano deplasmanında da göstermişti. Müthiş savunma performansıyla üst üste alınan bu galibiyetler play-off potasındaki takımları arası rekabeti de artırdı. Fenerbahçe, eski günlerine dönüş sinyalini son haftalarda çok güçlü ve kararlı bir şekilde veriyor.
Geçen haftanın maçı ise El Clasico’ydu kuşkusuz. Barcelona maça bir başladı pir başladı. İlk periyotta 20 sayı fark yaptılar, sonuna kadar da korudular. “Tavares görmüş Sertaç” performansı diye bir şey bar hakikaten. Evet Real’in en iyisi Tavares’ti ama Sertaç git gide EuroLeague’in en üst seviyesine alışıyor. Bu maça dair birkaç gözlemim var: Birincisi, Real Madrid özünde bir “momentum” takımı. Genelde üçlük, olmadı alley-oop, bir anda çığrından çıkıyorlar. Taraftar da işin içine girince acayip bir seri yakalıyorlar. Barcelona’da Coach Saras Jasikevicius besbelli takımına demiş ki, “içerden yiyeceğimiz sayıların sorumlusu benim, siz üçlüğü savunun, sakın ha momentum yakalamasınlar.” Bu taktik müthiş başarıyla uygulandı. Gene de birkaç top geldi Real’e. Llull’e, Causeur’e, en çok da Hanga’ya. Ama şutlar girmeyince Barcelona’yı yakalayamadılar. Sezon başında Barcelona’dan Hanga’yı alıp Laprovittola’yı verdiler. O gün de anlamamıştım ama artık hiçbir izler tutar yanı olduğunu söyleyemeyiz bu bir nevi takasın. Laprovittola’nın yerine aldığın Nigel Williams Goss bu seviyenin oyuncusu değil. Hanga hiçbir zaman olmadı. Elinde zaten Hanga benzeri savunma hariç hiçbir işe yaramayan Jeffrey Taylor var… Laso çok iyi bir coach ama bu sene yaptığı işler akıl alır gibi değil. Real Madrid, guard takımıdır. Son senelerde Llull, Sergio Rodriguez, Luka Doncic, Facundo Campazzo… Nereden nereye!
Efes’te sıkıntı devam ediyor. Bir türlü istenen oyunu oynayamıyorlar. Geçen hafta son topta Moermann’ın üçlüğüyle kazanmışlardı, bu hafta son saniyede Sloukas’ın üçlüğüyle yenildiler. Son şampiyon kendisini bir anda ilk sekizin dışında bulabilir. Larkin’le Micic “durdurulamaz” bir günlerinde değilseler, Efes sıradan bir hüviyete bürünüyor. Artık her takım Efes’i yenebileceğini biliyor.
Fenerbahçe ile Efes haricinde Unics Kazan, Maccabi Tel Aviv, Monaco, hatta CSKA ile Zenit de play-off yarışında. Zenit iyi bir yerde gibi gözükse de yeterli olmayabilir. Ama basketbolseverler adına bir müjde: Itoudis’in CSKA’dan gönderilmesi bence artık an meselesi. Final-Four zor gözüküyor. Hele play-off yapamazsa ortalık iyice şenlenir. Her pozisyona itiraz etmekten başka neredeyse hiçbir başarısı olmayan bu Itoudis zaten nasıl oluyor da yıllardır CSKA’yı yönetiyor, bir acayip iş.
Fenerbahçe açıldı. İşler yolunda gidiyor. Efes’te ise bulutlar her maç biraz daha kararmakta. Bakalım, bir haftalık aradan sonra dönüşte takımlar ne durumda olacak?
