3 yaşımdan beri yazlarım Çeşme’de geçiyor. Küçükken hiç para vermeden denize girdiğimiz sahillerde artık parasız şezlonga oturamaz hale geldik.İnsanlar ‘cimri’ diyecekler diye korkuyorum. Ama sadece enayi yerine konmayı sevmiyoruz.
Akşam suyun fiyatı başka, gündüz başka. Aptal yerine konmak istemiyorum artık. O mekanların hiçbirine gitmiyorum. Alaçatı’ya çıkmıyorum. Yazın Alaçatı’ya çocuğu dondurma yemeye bile götüremiyoruz.
Müzik çalınmayan sahil yok artık. Gidip kafamı dinleyip kitap okuyabileceğin bir yer kalmadı. Kalabalıktan hafta sonları evde sularımız kesildi.