Her zaman farklı müzikler dinlemekten büyük keyif aldım, ancak uzun yıllar özellikle Heavy metal müziğine biraz mesafeli durduğumu da itiraf etmek durumundayım. Ama şu günlerde Metallica dinliyorum, kelimenin tam anlamıyla muhteşem… ‘One’ şarkısındaki “nefesimi tut, ben ölmeyi dilerken’ dizesindeki acının sesiyle sanki derin kuyulara düştüğümü hissediyorum ve şarkının artçı sarsıntıları hala yüreğimde devam ediyor…
Bilindiği gibi Metallica, 1981 yılında kurulan Amerikalı bir heavy metal grubudur. ... İlk albümü ‘Kill Em All’ 1983 yılında yayınlanmış. Grup, 1986 yılında yayınlanan ve tüm zamanların en ilham verici thrash metal albümlerinden biri olarak görülen Master of Puppets albümü ile hayran kitlesini genişletmeye başlamış.
Metallica yaklaşık elli yıla yakındır sahnelere çıkıyor. Bugüne kadar albümleri toplamda 125 milyonun üzerinde satmış. 2009 yılında Rock and Roll Hall of Fame tarafından onurlandırılan grup günümüze kadar toplam dokuz stüdyo albümü ve üç konser albümü piyasaya sürmüş bulunuyor.
İlk heavy metal albümünü yapan Black Sabbath grubunun vokalisti ve lideri; “heavy metal müziği bulan adam olarak” bilinen Ozzy Osborne bu grup için şunları söylüyor: “Metallica tartışmasız dünyanın en büyük heavy metal grubudur!”
Kuşkusuz Metallica denince ilk akla gelen James Hetfield ve “One” şarkısıdır. 1988’de çıkardıkları ‘’And Justice For All” albümünün öne çıkan şarkılarından birisidir. Hetfield bu şarkıyı 1971 yapımı savaş karşıtı Amerikan dram filmi ‘’Johnny Got His Gun’’ filminden ilham alarak yazmıştır.
“Johnny Got His Gun“, filminin konusu genel olarak şöyledir: Johnny isimli bir genç, bütün hayatını sevdiklerini geride bırakarak 1.Dünya Savaşına katılır. Bir gün cephede çatışma esnasında daha önce bomba düşmüş olan bir çukurun içine girer ve patlamada vücudu çok büyük hasar görür, iki kolunu, iki bacağını kaybeder; yüzü, ağzı paramparça olur gözleri görmeyen, kulakları duymayan, konuşamayan bir et parçasına dönüşür.
İşte James Hetfield’ın bu dramatik hikayeden ilham alarak yazdığı “One” adlı şarkının sözleri:
/Söyleyemem bu rüya mı gerçek mi
Çığlık atmak istiyor içimin derinlikleri
Bu korkunç sessizlik durduruyor beni
Şimdi savaş benim içimde
Uyanıyorum ama göremiyorum
Pek bir şey kalmadığını benden geriye
Hiçbir şey gerçek değil ama acısı gerçek
Nefesimi tut ben dilerken ölmeyi
Oh lütfen tanrım, uyandır beni
Anne rahmine dönüş bu oldukça gerçek
Hayatı hissetmeliyim kalbim atarken
Ama sabırsızlanamam açıklamak için
Yaşayacak olacağım zamana bakarım
Nefesimi tut ben dilerken ölmeyi
Oh lütfen tanrım, uyandır beni/
Metallica’nın aynı adlı Metallica (Black) albümünden çıkan üçüncü single parça ise “The Unforgiven” dört dörtlük bir Metallica parçasıdır. Sözler ve armoninin uyumu tartışılamayacak bir güzellik arzediyor. Nakaratında ve solosunda kullanılan gitar tonları neredeyse mükemmele yakındır. Bugün bile hala dinleyicinin tüylerini diken diken eden bir şarkı…
Bu şarkının hikayesi ise modern kültürü sorgulayan bir özellik taşıması itibariyle de bir başka önem taşıyor. Doğduğu andan itibaren modern hayat düzenine uyum sağlamakta zorlanan, damarlarına modern egemen kültürün adeta zerkedldiği ve bu yüzden hiçbir zaman kendi kimliğini bulamamış, egemen kültürün ezberleri dışına çıkamamış bir çocuğun duygularını anlatıyor. Ebeveyn-devlet-okul arasında kaybolan bir hayatı anlatması dolayısıyla şarkı ‘Unforgiven’ (affedilmeyen) adını almıştır.