Manisa’nın Demirci ilçesine bağlı kırsal mahallelerde, buğday, arpa ve çavdar hasadı imece usulüyle devam ediyor. Özellikle yüksek rakımlı 79 kırsal mahallede yaşayan çiftçiler, zorlu hasat sürecini dayanışma geleneği ile kolaylaştırıyor. Hububat üretimi, bölgede yaşayan aileler için hem kültürel hem de ekonomik açıdan büyük önem taşıyor.
HASAT SABAHIN İLK IŞIKLARIYLA BAŞLIYOR
Hasat süreci, sabahın erken saatlerinde başlıyor. Çiftçiler, önceden belirledikleri komşularının tarlalarına giderek birlikte çalışıyor. Arazilerin eğimli yapısı nedeniyle hasatta hâlâ orak ve tırpan gibi geleneksel tarım aletleri kullanılıyor. Zorlu şartlara rağmen çiftçiler, tarlada söyledikleri türkülerle iş yükünü paylaşarak moral buluyor.
YEMEKLER AĞAÇ GÖLGESİNDE, SUYU ÇOCUKLAR TAŞIYOR
Öğle molalarında çiftçiler, tarladaki bir ağacın gölgesinde toplanıyor. Kadınlar, yöreye özgü yemekler hazırlarken çocuklar soğuk su taşıyarak bu zorlu mesaiye katkı sağlıyor. Ortak sofra kültürü, hasadın en anlamlı geleneklerinden biri olarak yaşatılıyor.
KADINLAR HEM YEMEKTE HEM TARLADA
Kadınlar yalnızca yemek hazırlamakla kalmıyor; aynı zamanda tarlada kalan arpa ve buğday saplarını da tırmıkla topluyor. Bu iş birliği, kırsal yaşamın üretkenliğini ve toplumsal uyumunu gösteren en net örneklerden biri olarak öne çıkıyor.
HASAT 40 GÜN SÜRÜYOR, HER AİLEYE EL BİRLİĞİYLE DESTEK
Biçilen ekinler 3 gün boyunca tarlada bekletildikten sonra, dirgenlerle traktör römorklarına yüklenerek patoz makinelerine taşınıyor. Yaklaşık 40 gün süren hasat döneminde, her ailenin mahsulü sırayla imece usulüyle toplanıyor. Böylece herkesin tarlası el birliğiyle bitiriliyor.
“BERABER SOFRAYA OTURUR, BERABER ÇALIŞIRIZ”
Ören Mahalle Muhtarı Yunus Yıldız, konuyla ilgili yaptığı açıklamada şu sözlere yer verdi:
“Haziran ortasında başlarız, temmuz sonuna kadar sürer. Bir tarladaki iş biter, hemen bir diğer komşuya geçilir. Çocukluğumuzdan beri bu gelenek yaşar, umarım bizden sonraki nesil de bunu sürdürür.”
Hoşçalar Mahallesi’nden Hasan Sevgi ise geçmişteki hasat günlerini anlattı:
“Eskiden daha zordu. Hasadı kızakla, kağnı arabasıyla yapardık. Harman kurardık. Bugün biraz daha kolay ama asıl güzellik, yardımlaşmakta. Toprak ne verirse onu paylaşarak toplarız.”
