The Science of Nature adlı saygın bilim dergisinde yayınlanan yeni bir araştırma, yılanların karıncaları kendilerinden uzak tutmak için zehirlerini kullanmadığını, bunun yerine benzersiz bir savunma mekanizması geliştirdiğini ortaya koydu.
Araştırmanın bulgularına göre, yılanların vücutlarının arka kısmında bulunan koku bezleri, bu sürüngenleri böcek istilasından koruyor.
Bu bezlerden salgılanan koku, karıncalar için öldürücü bir etkiye sahip. Bu, özellikle yılan yumurtalarını ve yavrularını hedef alan karınca türleri için büyük bir tehlike oluşturuyor.
ÖNEMLİ BİR SAVUNMA MEKANİZMASI
Independent Türkçe'de yer alan habere göre, çalışmayı hayatını kaybeden Paul Weldon ile birlikte yürüten Dr. Robert Vander Meer, bu keşfin 'dikkat çekici bir olay' olduğunu vurguluyor.
Dr. Robert Vander Meer, özellikle kırmızı ateş karıncalarının yılan yumurtalarını ve genç yılanları yeme eğiliminde olduğunu belirtiyor.
Bu nedenle yılanların, hayatta kalabilmek için böylesine etkili bir savunma mekanizması geliştirmesi büyük bir öneme sahip.
Bu mekanizma, yılanların doğal ortamlarında varlıklarını sürdürebilmeleri için hayati bir rol oynuyor.
LABORATUVAR TESTLERİ SONUÇ VERDİ
Daha önceki araştırmalar, Teksas kör yılanlarının dışkılama bölgesi yakınlarındaki bezlerden salgıladıkları kokularla karıncaları uzaklaştırabildiğini gösteriyordu.
Birçok yılan türünün de benzer kokuları vücutlarına yayarak kendilerini koruduğu düşünülüyordu.
Dr. Robert Vander Meer ve ekibi, bu gözlemleri laboratuvar ortamında bilimsel olarak test etti.
Çeşitli yılan türlerinden alınan koku bezi salgıları toplandı ve bu salgılar farklı karınca türleri üzerinde denendi.
Orta Amerika yer yılanından elde edilen salgıların karıncalar üzerinde pek etkili olmadığı gözlemlenirken, diğer türlerden alınan salgılar karıncaların kaçmasına neden oldu.
Özellikle ateş karıncaları, yılan salgısı içeren sularla temas ettiklerinde çoğunlukla hayatını kaybetti.
YERALTI YILANLARI DAHA KORUNAKLI
Araştırmada yer almayan biyolog Tracy Langkilde, bulgulara şaşırmadığını dile getirdi.
Pensilvanya Eyalet Üniversitesi'nde görev yapan Langkilde, özellikle yeraltında yaşayan yılan türlerinin karıncalarla daha fazla temas halinde olduğunu ve bu nedenle böyle bir savunma mekanizması geliştirmiş olmalarının çok mantıklı olduğunu ifade etti.
Langkilde, kertenkelelerin karıncaları silkinerek uzaklaştırmasına karşın, yılanların bu farklı yöntemiyle 'karınca araştırmalarında yeni bir alanın açıldığını' belirtti.
DİĞER BİLİM İNSANLARI TEMKİNLİ YAKLAŞIYOR
Ancak, Toronto-Mississauga Üniversitesi'nden çevrebilim uzmanı Meredith Swartwout, bu araştırmaya temkinli bir şekilde yaklaşıyor.
Meredith Swartwout, yumurtadan yeni çıkmış yılanlarla yaptığı çalışmalarda bu yönde bir bulguya rastlamadığını söyledi.
Uzman, bulguların tüm yılan türleri için geçerli olmayabileceğini ve 'belki de yalnızca avcı karıncalarla yaşayan ve onlarla çok fazla zaman geçiren yılan türlerinin bu yolla onları kaçırdığını' düşündüğünü belirtti.
Bu durum, bilim dünyasında konunun daha derinlemesine araştırılması gerektiği yönünde yeni tartışmalara yol açıyor.
Yılanların Koku Alma Yetenekleri: Yılanlar, burun deliklerinin yanı sıra dillerini kullanarak da koku alırlar. Dillerini sürekli dışarı çıkarıp havadan partiküller toplar ve bu partikülleri ağızlarının içindeki Jacobson organına (Vomeronazal organ) taşırlar. Bu organ, kokuları analiz ederek çevrelerindeki diğer canlıların varlığını, avlarını veya tehlikeleri belirlemelerine yardımcı olur.
Koku Bezlerinin İşlevi: Yılanların arka kısımlarında bulunan koku bezleri, genellikle bölgesini işaretlemek, eş bulmak veya tehlikelerden korunmak için kimyasal sinyaller salgılar. Bu yeni araştırma, bu bezlerin karıncaları uzak tutmak gibi ek bir işlevi olduğunu da gösteriyor.
Karıncaların Tehlikeleri: Kırmızı ateş karıncaları gibi bazı türler, sadece yılanlar için değil, ekosistemdeki diğer canlılar için de ciddi bir tehdit oluşturabilir. Bu karıncalar, koloni halinde avlanarak diğer canlıların yumurtalarını ve yavrularını yiyebilir. Bu durum, doğadaki besin zincirini ve tür dengesini etkileyebilir.
