“Yaklaşık 13,5 milyar yıl önce, Big Bang olarak adlandırdığımız şeyle Hazret-i Madde, Hazret-i Enerji, Hazret-i Zaman ve uzay ortaya çıktı.”
“Bunların ortaya çıkışından 300 bin yıl sonra Hz. Madde ve Hz. Enerji, atom adını verdiğimiz daha karmaşık yapılar ortaya çıkardılar, bunlar da zamanla birleşerek molekülleri oluşturdu.”
Görüyorsunuz, tırnak içinde. Yani ben uydurmadım bunları. Kitapta yazıyor.
Ben sadece ‘Hazret’leri ilave ettim.
Yazar, hürmetsizlik etmiş. Atomu ve molekülleri husule getiren kuvveti saygıyla anmak lazım değil mi?
Biz, büyük melekleri anarken hürmetkar davranmıyor muyuz?
Hazret-i Madde, Hazret-i Enerji denilen varlıklar, sanki –haşa- ufak tanrılar değilse bile büyük melekler!
‘Melek’ lafını yadırgamayın. ‘Meleke’yi hatırlayın. Kelime, bir güç ve bir kabiliyet ifade ediyor.
Ne zaman olmuş bu işler? ‘Yaklaşık’ 13,5 milyar yıl önce.
‘Yaklaşık’sa 13 milyar yıl da olabilir, 14 milyar yıl da.
Bilim bu, beş yüz milyon yıllık, bir milyar yıllık sapmayı çok görmemek lazım!
Metnin havası, eski kavimlerin ‘yaratılış’ destanlarına benzemiyor mu?
Bilim, acaba bize, inanmaya daha yatkın olduğumuz çağdaş destanlar mı imal ediyor?
Bakın ne tatlı anlatıyor:
“Yalnızca 6 milyon yıl önce, tek bir dişi maymunun iki kızı oldu. Bunlardan biri tüm şempanzelerin atası olurken, diğeri de bizim büyükannemiz oldu.”
Bizim ‘Türeyiş’ efsanesinde Asena mıydı 10 tane erkek çocuk dünyaya getiren dişi kurdun adı?
Yazarın ‘yalnızca 6 milyon yıl önce’ demesi güzel. ‘Yaklaşık 13,5 milyar yıl önce’ye göre daha ikna edici.
Kim mi yazar?
Yoval Noah Harari.
Kitapta nereli olduğu yazmıyor. Şu halde çağımızın allamesi Google’a soracağız.
İsrailliymiş.
Neden yazmamışlar yazarın memleketini? İsrailli olmak ayıp mı?
Kitabımızın adı, SAPIENS.
Tekmili birden ‘Hayvanlardan tanrılara sapiens.’ (Kolektif Kitap.)
Doğrusunu isterseniz takdir ettim.
Modern çağa girmemize rağmen hikayeler, mitler uydurma yeteneği hiç eksilmemiş ‘homosapiensoğlu’nun.
Kitapta, dikkatimi çeken ve diğer ‘meleke’lerden daha fazla itibar ve ihtiram gören, daha yüksek makam sahibi bir ‘kuvve’ye rast geldim.
Başka kitaplarda da görmüştüm, başka kimselerden de işitmiştim.
Şimdi daha yakından öğrendim.
Hazret-i Evrim.
Endonezya’da, Flores adasında Homo Floresiensis diye bir adam çeşidi yaşıyormuş. O adada, “Daha çok yiyeceğe ihtiyacı olan büyük insanlar öldüler, küçük yapılılarsa daha iyi hayatta kalabildiler ve Flores insanları nesiller boyunca cüceye dönüştüler.”
Sürmene’de adam, arkadaşına soruyor.
“Köpek nasil tazi olur?”
Arkadaşı cevap veriyor:
“Yedurmesun oni, yedurmesun oni, olur tazi.”
Herif, ‘evrim’in ruhunu kavramış!
İri yapılılar sağ kalsaydı, Allah bilir, “İri yapılılar ufakları öldürdü, nesil büyüdü” diyecekti.
Kim yaptı insanları cüceleştirme işini?
Hazret-i Evrim.
Kitabın içinde çok referans var ‘evrim’e. Evrim şöyle yaptı, evrim böyle yaptı, ikide bir geçiyor.
“Evrimsel baskı avuçlarda ve parmaklarda daha yoğun bir sinir ağı ve kasların gelişmesini sağladı.” (Demek ki baskı da yapıyor.)
“Evrim, böylelikle güçlü sosyal bağlar kurabilenleri desteklemiştir.”
Bana öyle geliyor ki, ‘Allah’ dememek için evrim deyip duruyorlar.
Bir ‘hurafe mecmuası’ olarak görmedim kitabı. İçinde bilgiler de var.
Eski ‘hurafe’leri ciddiye aldığım gibi, kitapta yazılanları da ciddiye aldım.
Hurafeye inanmazsan, hurafenin sana bir zararı olmaz.
Yazarın maksadı, ‘Yaratıcı’ fikrini ‘örtmek’ olabilir. (Ke-fe-re fiilinin lügat anlamı ‘örtmek’tir. ‘Hakikat’i örtmek.)
Bendeki etkisi tam tersi.
‘Allah’ın yaratması’ hakkında daha çok tefekkür için malzeme temin ediyor.
