İsrail’in 1948’den beri süren politikaları nedeniyle Filistinlilerin göçü devam ediyor. Nekbe (Büyük Felaket) sonrası farklı bölgelerden Gazze’ye göç eden Filistinliler, mülteci kamplarında yaşamaya başlamıştı. Bugün, 2,3 milyon Filistinli can korkusuyla evlerini terk ederek tekrar yollara düşüyor.
Gazze’de İsrail’in kara ve hava saldırıları, kentten güneye yoğun göçü tetikliyor. İnsanlar artık güvenli konaklama yerleri bulmakta zorlanıyor ve çoğu zaman mezarlıkları geçici sığınak olarak kullanmak zorunda kalıyor.
ÖLÜLERİN YANINA SIĞINAK KURMAK ZORUNDA KALANLAR
Han Yunus’taki Beyt Derras Mezarlığı’na çadır kuran Filistinliler, “Bizler yaşayan ölüleriz” sözünü doğrular şekilde yaşamlarını sürdürmeye çalışıyor.
Şati Mülteci Kampı’ndan göç eden Halid ed-Dali, yaşadıkları zorlukları şöyle aktardı:
"Bombardımanın yoğunluğundan ötürü göç ettik. Havadan bombardıman, karadan top ateşi, her yer ateş hattı gibi. Alabildiğimizi yanımıza aldık, gerisi kaldı. Buraya Han Yunus'a, mezarlığa geldik."
Halid, borçlanarak 2 bin şekele çadır aldıklarını ve birikimlerini harcadıklarını belirtti:
"(Gazze'de güvenli yer olduğu iddiası) Bunlar boş laflar. (İsrail) İnsanlara işkence etmeye bayılıyor. İnsanlar nasıl başlarının çaresine bakıyorsa biz de bakacağız. Bir su tankeri gelecek su dolduracağız. Böyle işte. Ölülerin yanında mezarlıkta yaşayacağız. Ailemle ancak burayı bulduk. Ölüler ve diriler yan yana kalacağız."
Oğlu Yusuf ed-Dali ise yorgunluk nedeniyle ayakta duracak hâli kalmadığını ifade etti:
Mezarda kalacağız. Buraya ölüleri getiriyorlar. Çadırımızın yanına mı gömecekler yoksa başka yere mi bilmiyoruz."
HASTA VE YAŞLILAR İÇİN GÖÇ DAHA DA ZOR
Beyt Lahiya’dan Muna Ebu Leyle, çok katlı binalara yapılan saldırılar nedeniyle sürekli yer değiştirmek zorunda kaldıklarını anlattı:
"Çadırımıza şarapnel isabet etti, yatak, yorgan hiçbir şey alamadan yola düştük ve mezarlığa geldik."
Yaşlı ve yatağa mahkum Velid Hasan ise göçün yaşamını daha da zorlaştırdığını belirtti:
"Şeker, kalp ve kanser hastasıyım, yiyecek ve içecek bulamadım. Göç çok zor. Evimiz gitti, bu topraklarda bize ait bir şey kalmadı."
Göç sırasında çocuklar ve gençler de ciddi risklerle karşı karşıya. Uzun yürüyüşler, sağlıksız koşullar ve sürekli belirsizlik nedeniyle fiziksel ve psikolojik olarak zorluk yaşıyorlar. Bazı aileler, çocuklarını mezarlıkların yanındaki çadırlara yerleştirirken, gençler su ve gıda temini için sürekli hareket etmek zorunda kalıyor.
Gazze’deki Filistinliler, İsrail’in saldırıları ve ablukası nedeniyle güvenli bir yer bulamıyor. Mevcut alanlar çoğunlukla mezarlıklar ve sınırlı kamplar ile sınırlı. İnsanlar hayatta kalmak için “ölülerin yanına” yerleşmek zorunda kalıyor; bu durum hem psikolojik hem de yaşam koşulları açısından ciddi bir kriz oluşturuyor.
