11 ilde yıkıma neden olan 6 Şubat depremlerinin üzerinden bir yıl geçti ancak bölgede ihtiyaçlar giderilemedi. Hatay Samandağ’da hâlâ çadırda yaşayan depremzedeler kendilerine verilen sözlerin tutulmadığından dert yandı. Çadırlarda ısınamadıklarını belirten afetzedeler kendilerine bir türlü konteyner verilmediğini söyledi. Depremzede Daviya Hüzmeli ise “İki tane çocuğum var çadırım bile yok. Annemlerde, amcamlarda kalıyorum. Çocukları şu an komşulara gönderdim ısınsınlar diye” şeklinde konuştu.
Türkiye, 6 Şubat 2023 tarihinde, saat 04.17’de Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde meydana gelen 7.7 büyüklüğündeki depremle sarsıldı. Ardından saat 13.24’te merkez üssü Kahramanmaraş’ın Elbistan ilçesi olan 7.6 büyüklüğünde ikinci bir deprem daha meydana geldi. Depremlerde; Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana, Adıyaman, Osmaniye, Hatay, Kilis, Malatya ve Elâzığ illerinde resmi açıklamalara göre 50 bin 783 kişi yaşamını yitirdi, 11 ilde 14 milyon kişi etkilendi.
Depremlerin üzerinden 1 yıl geçerken aradan geçen sürede ihtiyaçlar tamamlanamadı. Enkaz kaldırma çalışmalarının hala devam ettiği Hatay Samandağ’da depremzedeler konteyner kentlerde kendilerine yer bulamıyor. Soğuk havada çadırda ısınamadıklarını belirten depremzedeler, bir depremzede çadırında çıkan yangında iki çocuğun yaşamını yitirdiği 4 Ocak’tan bu yana elektrikli ısıtıcı kullanırken de tedirgin.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın “Birkaç ay içerisinde deprem bölgesinde 309 bin konutun inşasına başlıyoruz. Sizlerden bunun için 1 yıl süre istiyorum. Ölenleri geri getiremeyiz, onların dışında tüm yaraları saracak kudrete sahibiz” demişti. Çadırda yaşayan afetzedeler ise yıkılan evlerinin yeniden inşası için hala beklediklerini söylüyor. Depremzede Gülben Çiçek, iki çocuğu ve eşi ile birlikte bir yıldır çadırda yaşıyor. Çiçek, “Evimizin enkazı kaldırıldıktan sonra başvuru yaptım. AFAD 4 aydır konteyner göndermiyor” diye yakındı.
Çiçek, yaşadığı zorlukları, “Çadırım bu, mutfağım bu tarafta tuvaleti kendi imkanlarımızla yaptık. Çok yağmur yağdığı zaman çocuklarımı tuvalete geçirmek için şemsiyelerle gidiyoruz. Son 1 aydır içeriye su geçiyor, güneşten dolayı yıpranma oluyor” sözleriyle anlattı. Çadırda kişisel temizlik imkanlarının da kısıtlı olduğunu belirten Çiçek, “Banyomuz yok. Çocuklarımı annemlere götürüyorum. 1 yıl geçmesine rağmen toplanacak diye bir şey yok çünkü hala ağır hasarlı binalar yıkılıyor, ölen canlarımız bulunamadı” dedi. Samandağ’ın Sutaşı mahallesinde konteyner bulamayıp çadırda yaşamak zorunda kaldığını söyleyen Ali Latifeci de “Hala biz çadırda yaşıyoruz, konteyner vermediler” diye konuştu.
Daviya Hüzmeli ise depremin yaşandığı günden beri ne çadır ne de konteyner bulamadıklarını söyleyerek, “İki tane çocuğum var çadırım bile yok. Annemlerde, amcamlarda şurada burada kalıyorum. Şu an komşulara gönderdim ısınsınlar diye” dedi. Biri 3, diğeri 1,5 yaşında çocukları ile yaşam mücadelesi verdiğini ifade eden Hüzmeli, “Konteyner başvurusu yaptım o da onaylanmadı. Çadır da verilmedi. Sürekli başvuru yapıyorum konteyner kente geçebilmek için. Bir ara valiye denk geldim, konuştum. Konteyner istiyorum diye. ‘Kaydını alın’ dediler. Kaydımı da aldılar ama verilmedi” diye konuştu.
