Hatay’da yaşayan 23 yaşındaki Barış Özbay, yaklaşık üç yıldır evden çıkmıyor, banyo yapmıyor ve tüm vaktini bilgisayar ile telefonda geçiriyor. Kahramanmaraş merkezli depremlerde hem evini hem yakınlarını kaybeden genç, yaşadığı travmanın ardından gerçek hayattan tamamen uzaklaşıp sanal dünyaya bağımlı hale geldi. Annesi Semra Özbay, “Oğlum banyo yapmayı bıraktı, dışarı çıkmıyor, sadece telefonla ya da bilgisayarla vakit geçiriyor. Artık bana bile anne demiyor. Ne olur oğluma yardım edin” diyerek gözyaşları içinde yardım çağrısında bulundu.
ÜÇ YILDIR DIŞARI ÇIKMIYOR
Depremden önce üniversitede lojistik bölümü okuyan ve çevresinde “çalışkan, neşeli” bir genç olarak bilinen Barış Özbay, yaşadığı kayıpların ardından içine kapandı. Yakınlarını kaybeden genç, evine kapanarak adeta dijital dünyaya sığındı. Yaklaşık üç yıldır dışarı adım atmayan Barış, yalnızca temel ihtiyaçlarını karşılamak için kısa süreli hareket ediyor.
"TELEFONLA OYUN OYNUYORUM, DUVARLARI İZLİYORUM"
Barış Özbay, yaşadığı durumu anlatırken “Hiçbir şey yapmak istemiyorum. Banyo yapmıyorum, yemek yemesem de olur ama mecburen yiyorum. Evden çıkmak istemiyorum. Dışarıda hiçbir şey beni ilgilendirmiyor. Hayatın inişli çıkışlı tarafı bana göre değil” dedi. Tedavi görmek istemediğini belirten genç, günlerinin neredeyse tamamını telefonla oyun oynayarak ya da duvarları izleyerek geçirdiğini söyledi.
"DEPREMDEN SONRA BANYO YAPMADI"
Anne Semra Özbay ise üç yıldır oğlunu yeniden hayata döndürmek için mücadele verdiğini belirterek, “Barış depremden önce çok akıllı, çok çalışkan bir çocuktu. Okulda derece yapardı, arkadaşlarıyla vakit geçirirdi. Depremde nenesini ve birçok arkadaşını kaybetti. O günden sonra banyo yapmayı bıraktı, dışarı çıkmadı. Günde sadece birkaç kez konuşuyor, bazen bana bile cevap vermiyor. Tırnaklarını bile zorla kestiriyorum. Artık onu kaybetmekten korkuyorum. Ne olur bir el uzansın” sözleriyle yardım istedi.
Anne Özbay, oğlunun yaşadığı travmanın giderek derinleştiğini ve tek isteğinin onun yeniden sosyal hayata karışması olduğunu söyledi. “Eskiden bana ‘anne hadi dışarı çıkalım’ derdi, şimdi yüzüme bile bakmıyor. Bazen eski fotoğraflarına bakıp ağlıyorum. Tek dileğim, oğlumun eski Barış gibi olması” diyerek gözyaşlarına hâkim olamadı.
