Ardahan’da 50 yaşındaki torna ustası Sabit Bölük, çocuk yaşta babasının yanında başladığı mesleğin artık ilgi görmediğini ve sahipsiz kaldığını söylüyor. Bölük, “Bu iş para kazandırıyor ama kimse yüzüne bakmıyor” diyerek hem gençlerin ilgisizliğinden hem de devlet desteğinin eksikliğinden yakınıyor. Onlarca yıldır demir tozuyla yoğrulan elleriyle halen geçimini sağlayan usta, mesleğin geleceği için yetkililere sesleniyor: “Çırak da kalfa da yok, bu sanat yalnızlığa terk edildi. Getirsinler, ben yetiştiririm.”
USTALIĞI BABASINDAN DEVRALDI
Ardahan’da demirle hayatını kazanan Sabit Bölük, torna mesleğine daha çocukken babasının yanında adım attı. Yıllardır ustalıkla işini sürdüren Bölük, şimdilerde ise başka bir sorunla karşı karşıya: Bu mesleği devredecek kimse kalmadı. Ne çırak geliyor ne de kalfa. Gelecek kaygısıyla konuşan usta, “Babam beni yetiştirdi. Ama şu an ne çırak var ne kalfa. Artık usta da bulamıyoruz. Bu iş geriye gidiyor” diyerek endişesini dile getiriyor.
“MESLEK ÖLMEZ AMA SAHİPSİZ KALDI”
Demir ve çelikle uğraşmanın ağır bir iş olduğuna dikkat çeken Sabit Bölük, gençlerin bu işi tercih etmediğini söylüyor. “İşim ağır, ama para kazandırıyor. Kimse tenezzül etmiyor. Bu meslek ölmeyen bir meslek ama sahipsiz kaldı” diyerek hem gençlerin ilgisizliğinden hem de destek görmemekten dertli.
“DEVLET DESTEK VERSİN, BEN YETİŞTİRİRİM”
Sabit Bölük’ün en büyük talebi, devletin bu mesleğe sahip çıkması. Gerekirse doğrudan çırak ve kalfa desteği verilmesini isteyen usta, şunları söylüyor:
“Devletin bu alana destek vermesi lazım. Bu iş sahipsiz kaldı. Yarın ben olmazsam burası kapanır. Gelsinler, görsünler, destek versinler. Burada bir tezgah var ama arkası boş. Getirsinler, ben yetiştiririm. Ama yalnız bırakırsanız bu meslek Ardahan’da biter.”
“BİR NESİL GİTTİ, BİR NESİL GELMİYOR”
Yılların ustası, kendi babasından aldığı bilgi ve tecrübeyi yeni nesle aktarmak istiyor. Ancak mevcut koşullarda bunu yapacak kimse kalmadığını söylüyor. “Babam vardı, ben peşinden geldim. Ama benden sonra kimse yok. Bir nesil gitti, bir nesil gelmiyor. Bu gidişle bu sanat tamamen unutulur” diyerek mesleğinin yalnızlığa terk edildiğini vurguluyor.
“GÖZ GÖRE GÖRE YOK OLUYORUZ”
Torna ustası Sabit Bölük, yalnızca geçimini değil, aynı zamanda bir geleneği sürdürmenin derdinde. “Bu işte gelecek var, yeter ki biri sahip çıksın” diyen usta, yetkililerden somut adım bekliyor. Aksi takdirde Ardahan’da bu zanaatın tamamen yok olacağı uyarısını yapıyor: “Göz göre göre yok oluyoruz, kimse de dönüp bakmıyor.”
