Türkiye’de rock deyince akla gelen unutulmaz yapı taşları var. Erkin Koray’dan Cem Karaca’ya, Barış Manço’dan Moğollar’a efsanevi isimlerle adları yeni yeni duyulan alternatif gruplar, Berk Kuruçay’ın araştırmaları ve Emirhan Perker’in çizimleriyle bir kitapta toplandı. ‘Yalnızlar Rıhtımı’, Türk rock tarihine çizgilerle ışık tutuyor.
IŞIL ÇALIŞKAN
Müzikleri, şarkı sözleri, giyim tarzları ile bir döneme damga vuran müzisyenler; Barış Manço, Cem Karaca, Fikret Kızılok, Erkin Koray, Pentagram, Moğollar ve daha niceleri… Onlar için müzik sadece bir iş değil, aynı zamanda yaşam biçimi, hayata bakışlarını yansıtmanın bir yoluydu. Onların ve 60’ların Mavi Işıklar’ından günümüzün Son Feci Bisiklet grubuna Türk rock tarihine adını yazdıranların hikayesi ‘Yalnızlar Rıhtımı’ isimli kitapta.
Kitaptaki metinler Leman, Karakarga ve Ot gibi dergilerde yazan Berk Kuruçay’a, çizimler ise Hıbır, Leman gibi çok sayıda dergiye çalışan Emirhan Perker’e ait. Kitabın müzikseverlere bir de sürprizi var. Her bir sanatçının anlatıldığı sayfanın köşesinde verilen QR koduyla kitap okumayı müzik ziyafetine dönüştürüyor. Kitapta renkli anekdotlar da yer alıyor. Onlardan biri Athena’ya ait: “Hakan askerdeyken, Gökhan İngiltere’de Madness grubunun konserine gider. Hakan’ı kıskandırmak için ona haber verir. Konserde ikinci şarkı başlarken, Gökhan yanındakilerden birine kendisini havaya atmasını ister. Havadayken botu başka bir adama çarpar ve adam Gökhan’ı kovalar. Güvenlikler ise Gökhan’ı konserden atar ve Gökhan konseri en arkadan izlemek zorunda kalır.” İşte kitaptan bazı ayrıntılar...
TÜRKÜ COVERLARIYLA SES GETİRDİLER
Kadıköy kökenli ska ve punk grubu Athena, Türkiye’de bu tarzın ilklerinden. 1990 yılında İstanbul’da kurulan grubun üyeleri vokal, ritim gitarda Gökhan Özoğuz, gitar, geri vokalde Hakan Özoğuz, bas gitar, geri vokalde Umut Arabacı, klavye, geri vokalde Emre Ataker, davulda ise Sinan Tınar’dan oluşuyor. Henüz 11 yaşında okul hayatından pek haz etmeyen Gökhan ve Hakan eski Pentagram gitaristi Ümit Yılbar’dan gitar dersleri almaya başlamışlardı. Böylece Türkiye’nin en önemli gruplarından birinin tohumları atılmıştı. Son dönemde Bektaşi nefesleri ve türkü coverlarıyla büyük ses getiren Athena, renkli taraflarıyla özgün imajını koruyor.
ANNESİNİN TEYZESİNDEN NOTALARI ÖGRENDİ
Anadolu Rock türünün güçlü isimlerinden biri de Cem Karaca. Sanatla iç içe büyüyen Cem Karaca, annesinin teyzesi Rosa’nın piyano notalarını ve nağmelerini öğretmesiyle müzikle tanıştı. Kurucu ve üye olarak yer aldığı Apaşlar, Moğollar, Kardaşlar, Dervişan gibi birçok grupla Türkiye’deki rock kültürünün yaratılmasında öncü oldu. 12 Eylül 1980 darbesinin ardından Almanya’ya gidip 1987’ye kadar sürgün hayatı yaşamak zorunda kaldı. Türkiye’ye döndükten sonra 1997 yılında ‘Ağır Roman’ın film müziği ‘Resimdeki Gözyaşları’ ile kendisini yeniden hatırlattı.
ADLARI SÖYLENEMEYİNCE MFÖ OLDULAR
1965’te Fuat Güner’de The Beatles plağını gören Mazhar Alanson’un, plağı beraber dinlemeyi teklif etmesiyle iki müzisyen tanıştı. Kaygısızlar grubunda çalışan ikili daha sonra aralarına Özkan Uğur, Ayhan Sicimoğlu ve Galip Boransu’yu alarak İpucu Beşlisi’ni kurdu. Heyecanlı isimli şarkılarına İzzet Öz bir video klip çekti. Bu klip Türkiye’nin ilk müzik klibi sayılıyor. Diday Diday Day ve Sufi şarkılarıyla Türkiye’yi Eurovision yarışmasında temsil eden Mazhar-Fuat-Özkan sunucunun MFÖ demesiyle bu ismi aldılar ve 1981’de resmi olarak kuruldular.
ROCKIN KRALİÇESİ
Türkiye’de rock müziğin kadın temsilcilerinden Şebnem Ferah, müzik hayatına lise yıllarında adım attı. Ferah, ilerleyen yıllarda tamamı kadınlardan oluşan Volvox’u kurdu. Müzikle daha yoğun ilgilenebilmek için ODTÜ Ekonomi Bölümü’nü ikinci sınıftan terk edip İstanbul’a geldi. 1996 yılında ‘Kadın’ adlı ilk solo albümünü Sezen Aksu ve Onno Tunç’un da desteğiyle çıkardı. Güçlü sahne performansı ve enerjisiyle ‘Türk rock müziğinin kraliçesi’ olarak anılmaya başlandı.
İNSAN KENDİ KENDİNE SANATÇIYIM DEMEMELİ
Türkiye’de Anadolu Rock türünün kurucuları arasında sayılan Barış Manço, 200’ün üzerinde bestesi ile 12 altın, bir platin albüm ödülü aldı. Bu şarkıların bazıları daha sonra Almanca, Fransızca, İbranice, İngilizce, Japonca ve Yunanca yorumlandı. 1999’da yaşama veda eden Manço’nun müzik hayatından önce gelen bir şey varsa o da mütevazılığıydı: “Sanatçı olduğumu da iddia etmiyorum. Ben öldükten sonra torunlarım ansiklopedilerde Barış Manço’yu sanatçı diye okursa, galiba sanatçı olduğum da tescil edilmiş olacak. Geleceğe ne bıraktığınız önemli yoksa insan yaşarken kendi kendine ben sanatçıyım dememeli.”
