Diyarbakır'ın Çermik ilçesinde yaşayan Naşide Can, 8 yaşında babasının zoruyla okuldan alındı ve eğitim hayatının başlamasına izin verilmedi. Okula gidemediği için bir hafta boyunca yemek yemeyen Can, bu sürede babasından dayak yedi. Yıllar geçti ama Can hayallerinden vazgeçmedi. 55 yaşında sadece 4 hafta sonu gittiği kursta aldığı toplam 8 saatlik eğitimle okuma-yazma öğrendi.
HİKAYESİNİ TEK TEK ANLATTI
8 yaşında okula gitmek istediğini, okula aşık ve eğitim açı olduğunu söyleyen Naşide nine, "Yine dayak yedim, yine izin vermediler. Hayal kurdum, büyüdüm. O zaman kaymakam, değerli bir komşumuz eve geldi izin almak için babam, izin vermedi. Komşumuz, ‘Naşide'yi bana vereceksiniz' dedi. ‘Al götür, kes' dedi. ‘Ama benim kızım çok küçük, niye istiyorsun' dedi. Dedi, ‘Bunu götürüp okutacağım.' Ona da yok dedi, Naşide'yi okula göndermem dedi. ‘Naşide, bizim elimiz ayağımız, işimizi yapan olmaz' dedi. Ondan sonra dantel işlemeye başladım. Bir günde 7 metre dantel işledim. İlk öğrendiğim vakitti. ‘Çalışıyorsun işte, okulu ne yapacaksın' dedi. Sonra içime gömdüm, büyüdüm, evlendim" şeklinde konuştu.
KİTAP YAZDI, GELİRİYLE OKUL YAPTIRMAK İSTİYOR
Hayal kurduğunu okursa bu çektiklerini kaleme alacağını ve kitabın geliriyle de okul yaptıracağını düşündüğünü vurgulayan Can, "Çünkü eğitim açıyım. 40 yaşında Kur'an kursuna gittim. 55 yaşlarındaydım, dükkan açtım. Matematiğim çok kuvvetliydi ama okuma yazmam yoktu. Her şeyi kafamda üretiyordum. Yetişkinler okulu açıldı. 4 hafta sonu gittim. 2 hafta sonu birinci kademe, 2 hafta sonu ikinci kademe okula gittim. Ondan sonra devam edip öğrendim. 8 saatte okumayı öğrendim. Her hafta sonu 2 saatti. Çünkü çalışıyordum, zamanım yoktu. Çocuklarımı okutmaya başladım. Hepsi şu anda çok güzel yerlerde. Sağ olsunlar onlarda beni utandırmadılar. Hatta oğlum 6 üniversite bitirdi. Sonra çocuklarım evlenip iş sahibi oldu. Yalnız kaldım, başladım yazmaya. Hayal kurdum, bu hayalin üstüne gideceğim. Hayatımı yazdım, çocukluktan evlenene kadar, evlilikten bu zaman kadar. Kitabın ismini de 'Naşide Güneydoğunun çileli çocuğu' koydum, kitap inşallah satılır. Devlet büyüklerim, değerli iş adamlarımız yardım ederlerse çok sevinirim. Bir okul yaptırayım. Çocuklarım bir tarafımı doyurdu, ancak bir tarafım eğitim açı. Bir okul yaptırırsam doyarım'' dedi.
