Maraş depremlerindeki müdahale yetersizliği tartışma konusu olan AFAD, 2022 yılı faaliyet raporunu gecikmeli olarak yayımladı. Raporda, AFAD’ın 2021 yılında bin 796 olan arama-kurtarma teknisyeni sayısının 2022 yılında 92 azalarak bin 704’e gerilediği, 2023 yılına da 446 boş arama ve kurtarma teknisyeni kadrosu ile girdiği belirtildi.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinin ardından müdahaledeki gecikme ve yetersizlik, can kaybının daha ağır olmasına neden olurken, arama-kurtarma faaliyetlerinde açığa çıkan zafiyet nedeniyle Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı (AFAD) da tartışmaların odağı oldu. AFAD’ın 2022 yılına yönelik mali ve idari bilgilerini içeren raporları ise arama-kurtarma faaliyetlerinde yaşanan sorunların göz göre göre geldiğini ortaya koydu.
'GİDEREK İCRACI BİR YAPIYA DÖNÜŞTÜ'
Birgün'den Mustafa Bildircin'in haberine göre, raporda, 2021 yılında bin 796 olan arama ve kurtarma teknisyeni sayısının 2022 yılında 92 azalarak bin 704’e gerilediği belirtildi. 2022 yılı sonu itibarıyla arama ve kurtarma teknisyeni kadrosundaki boş kadro sayısı ise 446 ile ifade edildi. AFAD'ın arama ve kurtarma teknisyeni kadrosunda yıllar itibarıyla yaşanan erime, kurumun raporunda bulunan, “Zayıflıklar” bölümüne de yansıdı. Personel sayısının artırılması ve “Yetki ve görevler açısından koordinasyon kurumu olarak kurulmuşken giderek icracı bir yapıya dönüşmenin çalışan personel sayısı ve mevzuat gibi unsurlarla desteklenememesi” zayıflıklar arasında sıralandı.
'ZAYIFLIKLAR' DEĞİŞMİYOR
AFAD’ın faaliyet raporlarının, “Zayıflıklar” bölümünün 2018-2022 döneminde neredeyse hiç değişmemesi de dikkat çekti. Kurumun zayıflık olarak nitelendirdiği unsurlara 2018 itibarıyla cümleler değiştirilerek hemen her yıl yer veriliyor. AFAD’ın 2018-2022 arasındaki beş faaliyet raporunun en az üçünde yazılan zayıflıklar şöyle sıralanıyor:
•Personel sayısının artırılması ihtiyacı,
•Yetki ve görevler açısından koordinasyon kurumu olarak kurulmuşken giderek icracı bir yapıya dönüşmenin çalışan personel sayısı ve mevzuat gibi unsurlarla desteklenememesi,
•Görev, yetki ve sorumluluk tanımları hususunda netlik bulunmaması,
•Merkez ile taşra teşkilatının iletişiminin artırılması ihtiyacı,
•Afet yönetiminin doğal bir sonucu olan belirsizlikler nedeniyle proje süreçlerinde ortaya çıkabilecek problemlerin net bir şekilde ortaya konulamaması…
