İş insanı İnan Kıraç'ın, Koç Holding'in kurucusu Vehbi Koç’un kızı Suna Kıraç ile evliliğinden olan kızı İpek Kıraç'a miras nedeniyle dava açması gündemde yerini korurken, İpek Kıraç, durumla ilgili açıklama yaptı. Babasıyla çok yakın bir çocukluk geçirdiğini söyleyen iş insanı, "Gün gelip böyle bir duruma düşeceğimizi söyleseler asla inanmazdım. Her şeye rağmen hâlâ eski günlere döneceğimize dair umudumu koruyorum" dedi.
Koç Holding kurucusu Vehbi Koç’un kızı Suna Kıraç ile İnan Kıraç'ın tek çocukları olan İpek Kıraç, annesinin mirası nedeniyle babasının kendisine dava açmasıyla ilgili açıklama yaptı.
İpek Kıraç, 2020 yılında vefat eden annesinin vasiyetiyle Koç Holding'in yaklaşık yüzde 12'lik hissesine miras yoluyla sahip olmuştu. Kıraç, vasiyetnamenin iptali için yargıya giden babası İnan Kıraç'la çok daha farklı bir dönem geçirmeyi hayal ettiğini söyledi.
'BABAMLA BÜTÜN ANILARIM ÇOK GÜZELDİ'
Gazete Oksijen'den Elif Ergu Demiral'a konuşan Kıraç, "Yıllar sonra bu kez duygusal bağınızın çok kuvvetli olduğu babanız tarafından açılan evlatlıktan ret davası sizi nasıl etkiledi?" sorusunu şöyle yanıtladı:
"Babamla çok yakın olduğum bir çocukluk geçirdim. Annem hem çok çalışırdı hem de babama göre daha sert mizaçlı bir insandı. Babamla ilgili bütün anılarım çok sıcak ve güzel. Gün gelip böyle bir duruma düşeceğimizi söyleseler asla inanmazdım. Bu durumun beni nasıl etkilediğine yanıt vermem zor. Babamın tutumunu ne duygusal açıdan ne de mantıken anlamam ve kabullenmem inanın mümkün değil."
İpek Kıraç, Suna Kıraç
İpek Kıraç, "Babanız neden böyle beklenmedik bir tavır takındı?" sorusuna karşılık ise "Bilemiyorum. Kendisine sormanız lazım. Ben hala eski, bildiğim babamı hatırlamak ve yaşamak istiyorum. Tek bildiğim başta ben olmak üzere babamı gerçekten seven bütün ailesi ve dostlarının konuyla ilgili çok üzgün olduğu" dedi.
'İSTESE DE İSTEMESE DE O BENİM BABAM'
Kıraç, babasına ne söylemek istediği sorulduğunda da şu ifadeleri kullandı:
"Babamla bu yıllarımızı, annemin kaybından sonraki dönemimizi çok daha farklı geçirmeyi hayal ederdim. Keşke babamla birlikte enerjimizi, zamanımızı, kaynaklarımızı annemin ismini ve hayallerini yaşatmaya harcıyor olsaydık. Keşke şu an annemin ismiyle yürüttüğüm projelerimizi babamla ziyaret edebilseydik, o kız çocuklarını tanıyabilseydi.
Keşke birlikte yemeklere, tatillere çıkabilseydik, normal bir aile gibi yaşamaya devam edebilseydik. Özlediğim ve “keşke” dediğim çok fazla şey var. Ama babamın bu yaşlarında onunla olmayı, onun geride bırakmak istediği işlere, hayallerine her açıdan destek ve yoldaş olmayı çok çok isterdim. Eminim annem de bizi öyle görmek isterdi. Gerçekten çok yazık… Ben her şeye rağmen hâlâ eski günlere döneceğimize dair umudumu koruyorum. İstese de istemese de o benim babam."
