Okyanus tabanında, 2 metreye varan çaplarda oluşturulan bu dairesel desenler, ilk olarak 1990'lı yıllarda Japonya sularında dalgıçlar tarafından fark edildi. "Su altı ekin çemberleri" olarak adlandırılan bu oluşumların, aslında bir tür balon balığının, bilimsel adıyla Torquigener albomaculosus'un kur yapma ritüelinin bir parçası olduğu keşfedildi. Bu balıklar, devasa bir sanat eseri yaratarak hem potansiyel eşlerini etkiliyor hem de yavruları için güvenli bir yuva inşa ediyor.
MİMARLIK VE MÜHENDİSLİK HARİKASI
Erkek balon balığı, bu karmaşık deseni oluşturmak için inanılmaz bir emek harcar. Yüzgeçlerini kullanarak kumda sırt ve oluklar oyan balık, bu işlemi 7 ila 9 gün boyunca aralıksız sürdürür. Dairenin dış kısmında radyal (ışınsal) çizgiler oluştururken, iç kısımda daha ince kumları toplayarak labirent benzeri bir desen çizer. Bu sanat eserinin mimari bir amacı da vardır. Yapılan araştırmalar, dairenin kenarındaki olukların, akıntıları yavaşlatarak yumurtaların merkezde toplanmasını sağladığını ve aynı zamanda yumurtaların etrafında taze, oksijen açısından zengin su dolaşımını sağladığını ortaya koydu.
EŞLERİNİ TAVLIYORLAR
Yapının son aşamasında, erkek balık sanat eserini deniz kabukları ve mercan parçalarıyla süsler. Dişi balon balığı, erkeğin sanatsal yeteneğini ve yapının sağlamlığını değerlendirdikten sonra, eğer etkilenirse yumurtalarını bu güvenli yuvaya bırakır. Erkek balık, yumurtalar çatlayana kadar yuvayı korur ve bu süreç tamamlandığında sanat eseri erozyona uğrayarak denizin bir parçası olur
