Gezegenin en güçlü su akıntısı olan ACC, Antarktika çevresinde saat yönünde dönerek Atlantik, Pasifik ve Hint Okyanusları arasında ısı, karbon ve besin dolaşımını sağlıyor. Ancak yeni araştırmalar, bu devasa akıntının sabit bir yapıdan ziyade zamanla kayma eğiliminde olduğunu gösteriyor.
GEÇMİŞİN İZLERİ DENİZ TABANINDA
Uluslararası araştırma ekibi, Scotia Denizi’nden alınan tortu örnekleriyle akıntının binlerce yıl önceki hızını ve yönünü yeniden haritaladı. 3 ila 4 bin metre derinlikteki örneklerde, tanecik boyutları akıntı hızındaki değişimleri gözler önüne serdi. Bulgular, 130 bin yıl önceki sıcak dönemde akıntının günümüzden üç kat daha hızlı aktığını ortaya koyuyor.
YÖN DEĞİŞİMİ VE YÜKSELEN DENİZLER
Araştırmaya göre akıntı, o dönemde Antarktika’ya doğru yaklaşık 600 kilometre güney yönünde kaymıştı. Bu hareket, sıcak suların buz tabakalarına daha fazla yaklaşmasına ve erime sürecinin hızlanmasına yol açmış olabilir. Bilim insanları, benzer bir kaymanın tekrar yaşanması durumunda küresel deniz seviyelerinin ve iklim sisteminin ciddi şekilde etkilenebileceğini vurguluyor.
