Sanat yaşamında 55 yılı deviren Teoman Südor’un yeni sergisi ‘Sonsuzluk’ 7-28 Nisan günleri arasında Galeri Diani’de görülebilecek. Hiçliği kabul etmeyeceğini belirten Südor “Bunun için resim yapıyorum. Ben öldükten sonra da yaşacağım. ‘Ne kadar iyi’ ya da ‘Kötü bir ressamdı’ diyebilirler, ikisine de eyvallah diyorum” diye konuşuyor.
ERKUT TEZERDİ/İSTANBUL
Bugüne dek 80’e yakın kişisel sergi açan dünyaca ünlü ressam Teoman Südor’un ‘Sonsuzluk’ isimli yeni sergisi 7-28 Nisan günleri arasında Galeri Diani’de sanatseverlerle buluşacak. Südor, zaman ile mekândan soyutlanmış doğa üzerine çalışmalar içeren sergide 20 eserini sunuyor. Canlı renk kullanımıyla dikkat çeken bu tablolar, insanın döngüsünü sorguluyor. Südor’la sanatını ve sergisini konuştuk.
Sanat yaşamınızda 55 yılı geride bıraktınız. Yıllar nasıl geçti?
Resimle ve hocalıkla geçti. Hepsini elimden geldiği kadarıyla yaptım. Düşündüğüm her şeyi resimle anlattım. Ve beynim çalıştığı müddetçe de böyle devam edecek.
Sanatınız nelerden besleniyor?
Ben hep kendi sakin dünyamın içindeyim; Bu da dünyayı bu gözlerle görmekle olmaz. Hissetmelisiniz. Gökyüzüne, ufuk çizgisine ve denize bakarım. Benim hayatım deniz. Ayrıca ben dört boyutlu görürüm, dördüncü boyut zamandır. Çalışmalarımda bunlara dikkat ediyorum.
Bedri Rahmi Eyüboğlu’ndan dersler aldınız, bu size neler kazandırdı?
Akademide baktım en özgün çalışmalar onun atölyesinden çıkıyor, bu nedenle seçimimi yaptım. Bana kattığı en önemli şey ise özgürlük! İçimizde tüm sanat dallarına karşı ateş yaktı ve o ateş hâlâ yanıyor. Bu nedenle ben öldükten sonra da yaşayacağım.
Nasıl?
Öldükten sonra resimlerim yaşayacak mı? Ben, bunun için resim yapıyorum. ‘Ne kadar iyi’ ya da ‘kötü bir ressamdı’ diyebilirler, ben böyle de yaşarım. İkisine de eyvallah diyorum. Ben hiçliği kabul etmem. Negatifi de kabul ederim, sorun değil. Dünyada bilim adamları, sanatçılar ve teknoloji yaşar, gerisi boştur benim için.
Yıllarca yurt dışında bulunmak sanatınıza nasıl yansıdı?
İtalya’ya gittiğimde Bedri Bey’in ne kadar büyük bir hoca olduğunu anladım. Bilgilerim pekişti. O, bize nelerin yolunu göstermiş, orada anladım. İtalya, Rönesans’ın yatağı. Ama şu an sanatsızlığın Rönesans’ını yaşıyoruz tüm dünyada...
Sanatsızlığı biraz açar mısınız?
İnsan önce ateşi buldu, sonra ölçü bulundu. Ölçü demek, bir karış demek. Her şeyin bir ölçüsü var. Fakat günümüzde bir karışlık kafa artık dikkate alınmıyor. Para önemseniyor. Ve para sanatı öldürür. Eğitime önem verilmediği süre de böyle olacak.
‘Sonsuzluk’ sergisinde zaman ve mekandan soyutlanmış doğa, ışık ve felsefe üzerine çalışmalarınız yer alıyor. Bunların hazırlanmasına ilişkin neler söylersiniz?
20 resim olacak sergide. Çalışmalar sergide bir kronolojiyle sunuluyor ki izleyici ‘neydim, nereye doğru gidiyorum?’u görsün. Sanatımı da bir akıma dahil etmiyorum. Bunları sanat tarihçileri belirler. Ben kendimi kısıtlamam; renklerim, koyuluk derecelerim bellidir.
Sergiye gelenler neler bulacak?
Kendi dünyalarının içinde ne arıyorlarsa onu bulacaklar.
