Ardahan’ın yüksek rakımlı köylerinde, modern tarım makinelerinin ulaşamadığı alanlarda çiftçiler asırlık gelenek olan tırpanla ot biçme yöntemini sürdürüyor. Hayvancılıkla geçimini sağlayan köylüler, kışlık yem ihtiyacını karşılamak için zorlu doğa koşullarına rağmen üretime devam ediyor.
BİÇERDÖVERİN GİREMEDİĞİ YÜKSEK MERALARDA TIRPAN MESAİSİ
Tarım makinelerinin ulaşamadığı engebeli ve dağlık bölgelerde, köylüler kollarına tırpanlarını takıp sabahın erken saatlerinden itibaren tarlalara yöneliyor. Damal ilçesine bağlı Seyitören köyü başta olmak üzere birçok köyde, çiftçiler geleneksel tarım aletleriyle kol ve bilek gücüyle gün boyu ot biçiyor.
OT BİÇMEK SADECE BİR İŞ DEĞİL, BİR KÜLTÜR
Doğu Anadolu Bölgesi’nde yüzyıllardır süregelen tırpanla ot biçme geleneği, sadece bir tarım faaliyeti değil, aynı zamanda bir yaşam biçimi. Köylüler, bu yöntemin zorluğuna rağmen doğayla iç içe, sessiz ve sürdürülebilir bir üretim süreci yaşadıklarını söylüyor.
HAYVANCILIK İÇİN KIŞA HAZIRLIK BAŞLADI
Ardahan’da tarım ve hayvancılık, hâlâ temel geçim kaynağı olmaya devam ediyor. Yaz aylarında biçilen otlar, kış boyunca büyükbaş ve küçükbaş hayvanların yem ihtiyacını karşılamak için istifleniyor. Bu nedenle yaz aylarında ot biçme çalışmaları, köylüler için hayati önem taşıyor.
KAVURUCU SICAKLARDA DAYANIŞMA İLE ÜRETİM
Sıcak havaya ve zorlu doğa koşullarına rağmen, köylüler yardımlaşarak çalışıyor. Sabah saatlerinden gün batımına kadar süren mesai boyunca, özellikle yaşlılardan gençlere kadar herkes bu dayanışmanın bir parçası oluyor.
MODERN TARIMA KARŞI DİRENEN GELENEKSEL YÖNTEMLER
Ardahan’da düz arazilerde traktörle ot biçimi yaygınlaşsa da, yüksek ve engebeli arazilerde bu mümkün olmuyor. Bu nedenle tırpanla ot biçme, hâlâ önemli bir yöntem olarak yaşatılıyor. Köylüler, bu yöntemi modernleşmeye rağmen sürdürerek doğayla uyumlu tarımın önemini vurguluyor.
GELECEK NESİLLERE TAŞINAN BİR TARIM MİRASI
Tırpanla ot biçme geleneği, bölgedeki genç kuşaklara da aktarılıyor. Dededen toruna geçen bu bilgi birikimi, Ardahan'ın kültürel ve tarımsal mirasının yaşamasını sağlıyor. Köylüler, bu geleneği unutmadan, doğaya saygılı üretimle geçimlerini sürdürüyor.
