Bilim dünyasında bebek cinsiyeti üzerine yapılan geleneksel varsayımları sarsan bir araştırma, bebeklerin cinsiyetinin tamamen rastgele, yani yüzde 50 / yüzde 50 ihtimalle belirlenmediğini ortaya koyuyor.
Science Advances dergisinde yayımlanan bu çalışma, ailelerin kendi genetik ve çevresel faktörlerine bağlı olarak, sonraki çocuklarının cinsiyetinin belirli bir yöne daha yatkın olabileceğini gösteriyor.
ARAŞTIRMANIN DETAYLARI: 58 BİN KADIN İNCELENDİ
Ntv'de yer alan habere göre, 1956 ile 2015 yılları arasında iki veya daha fazla doğum yapmış 58 binden fazla kadının verileri incelenerek yapılan bu kapsamlı araştırmada, ailelerin bebeklerinin cinsiyeti ile ilgili çarpıcı sonuçlara ulaşıldı.
Araştırmacılar, üç ya da daha fazla çocuğu olan annelerin sonraki bebeklerinin de aynı cinsiyetten olma ihtimalinin yüksek olduğunu tespit etti.
Örneğin, üç kız çocuğu olan bir ailenin dördüncü çocuğunun da kız olma olasılığı yüzde 58 olarak belirlenirken, üç erkek çocuğu olan bir ailede bu oran yüzde 61'e çıkıyor.
ANNENİN YAŞI VE GENETİK FAKTÖRLER BELİRLEYİCİ
Peki, bu durumun ardında yatan sebepler neler? Araştırmacılar, bu eğilimi annenin doğum yaptığı yaşa ve genetik faktörlere bağlıyor.
Çalışmada, 28 yaşından sonra çocuk sahibi olmaya başlayan kadınların, aynı cinsiyetten çocuklara sahip olma olasılığının daha yüksek olduğu belirtiliyor.
Ayrıca, sadece kız ya da sadece erkek çocuk doğurma eğilimiyle ilişkili olabilecek iki gen de tespit edildi.
Bu genlerin tam olarak nasıl çalıştığı henüz bilinmese de, bebek cinsiyeti genetiği alanında yeni soruları gündeme getirdiği vurgulanıyor.
ÇALIŞMANIN SINIRLARI VE GELECEK ARAŞTIRMALAR
Harvard Üniversitesi'nde beslenme ve epidemiyoloji profesörü olan Jorge Chavarro, bu bulguların yeni bir kapı açtığını ancak çalışmanın bazı sınırlamaları olduğunu belirtiyor.
Özellikle babaların genetik yapısına dair herhangi bir verinin olmaması, araştırmanın en büyük eksikliklerinden biri olarak gösteriliyor.
Bilim insanları, bu gizemin tam olarak çözülebilmesi için bebek cinsiyeti belirleme sürecini daha geniş bir perspektifle ele alacak, babaların rolünü de inceleyecek yeni çalışmalara ihtiyaç duyulduğunu vurguluyor.
