Malatya'nın Akçadağ ilçesine bağlı Kotangölü Mahallesi’nde yaşayan İlhan ve Cemile Önal çifti, internette karşılaştıkları lavanta bahçelerinden etkilenerek tarım sektörüne adım attı. Yalnızca görselliğiyle değil, sağladığı ekonomik katkıyla da dikkat çeken lavanta, çiftin hayatında yeni bir sayfa açtı. Kendi imkanlarıyla başladıkları bu yolculukta şimdi üçüncü hasatlarını yapmanın gururunu yaşıyorlar.
BİR FOTOĞRAF HER ŞEYİ DEĞİŞTİRDİ
Lavanta üretimi fikri, İlhan Önal’ın internette karşılaştığı bir görselle şekillendi. Renkli tarlalardan ilham alan Önal çifti, araştırmalar yaparak bu işe yöneldi. Hiçbir destek almadan tamamen kendi çabalarıyla 40 dönüm araziye lavanta eken çift, kısa sürede bölgenin dikkat çeken üreticileri arasına girmeyi başardı.

YAŞLARIYLA DEĞİL AZİMLERİYLE YARIŞIYORLAR
Cemile Önal, yaşı ilerlemesine rağmen eşinin yanında tarlada aktif olarak çalıştığını belirtiyor. Üretim sürecine gönülden bağlı olduklarını vurgulayan Önal, “Yılmadan çalışıyoruz, bu topraklara inanıyoruz. Gençlerin de tarıma yönelmesini istiyoruz” diyerek üretmenin yaşla değil, istekle ilgili olduğunu gösteriyor.
TESİS YOK AMA UMUT VAR
Projeye üç yıl önce dahil olan Mustafa Gümüşboğa da lavanta bahçesinin büyümesine katkı sunan isimlerden biri oldu. Henüz damıtım tesisi kuramamış olsalarda, üretimi durdurmadan yollarına devam ediyorlar. Şu an fason üretimle çalıştıklarını belirten Gümüşboğa, ileride kendi tesislerini kurarak lavantadan elde edilen katma değeri artırmayı hedeflediklerini ifade etti.

KIRSALDA TARIMA YENİ BİR SOLUK
Önal çifti ve destekçileri, lavanta üretimiyle hem kırsal kalkınmaya katkı sunuyor hem de bölgenin tarımsal profilini çeşitlendiriyor. Lavantanın kuraklığa dayanıklı olması, uzun süre raf ömrüne sahip ürünler sağlaması ve görsel olarak ilgi çekici yapısıyla turizmi desteklemesi, bu alana yönelimi artırıyor.
Tarıma yönelmenin zorluklarına rağmen pes etmeyen İlhan ve Cemile Önal çift, sadece ürün değil, aynı zamanda umut da ekiyor. Üretime olan inançları, kırsalda yaşamayı tercih eden gençlere ilham verirken, kendi hikâyeleri de bölgedeki tarımsal dönüşümün sembolü haline geliyor.
