6 Şubat tarihinde merkez üssü Kahramanmaraş olarak yaşanan ve 10 ili de büyük yıkımlarla etkileyen büyük deprem felaketi sonrasında bölgede olan mucize bekleyişleri sürüyor. Yakınlarının sağ olarak çıkmasını bekleyen depremzedelerin de bütün vatandaşların da yüzünü güldüren haberler gelmeye devam ediyor. Muharrem Polat ve eşi Hidayet Polat 202. saatte sağ olarak kurtarıldı! Tüm detaylara haberimizden ulaşabilirsiniz.
MUCİZE KURTULUŞLAR
Merkez üssü Kahramanmaraş Pazarcık ilçesi ve Kahramanmaraş Elbistan ilçesi olarak 7.7 ve 7.6 büyüklükte yaşanan iki büyük deprem sonrasında 10 il derinden etkilenmişti. Yaşanan deprem felaketi sonrasında arama kurtarma çalışmaları sürerken bölgede bulunan Aktaş Apartmanı'nda yaşayan Muharrem Polat ve Hidayet Polat Bursa Arama Kurtarma Spor Kulübü Derneği, Adapazarı Belediye Personeli, Bursa Gürsu Arama Kurtarma ekibi çalışmaları ile sağ olarak 202. saatte çıkarıldılar. Enkaz altından yürüyerek çıktıkları izlenen çift Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde tedavileri yapılmak üzere sevk edildiler. Tedavi altına alınan çiftten Muharrem Polat enkaz altında yaşadıklarını anlattı. Polat'ın sözleri şu şekilde; 'Depremin ilk günü telefonlarımız kayboldu. Alarmım 08.45'e kuruluydu. Alarm çalınca telefonun yatak altında olduğunu anladım. Yatak zemine çakılmıştı. Yatağı kaldırdık ve telefonu alarak onun ışığıyla idare ettik.
Enkaz altında 2 çocuğumuz hayatını kaybetti. 6 aylık bebeğimizin yaşaması için çok çabaladık. Enkaz altında hiçbir şey yemedik. Vazelin buldum, biraz ondan yemeye çalıştık. Sıkıntı olur mu bilmiyorum ama ağzımız kapanmıştı. Biraz kendi imkanımızla erittik onu beklettik ama içemedik tekrar tükürdük. 6 aylık oğlum Muhammet Alparslan vardı, onu ağzımdan çıkan tükürüklerle beslemeye çalıştım. Eşimin sütü kesildi. Enkazın 5. gününde oğlum dayanamadı. Nabzına baktım, kalbini dinledim ama sabah kaybettik. Evimizin yeri lamine parkeydi. İlk depremde yer kapalıydı ama ikinci depremden sonra orası açılmış. Bunu yedinci gün anladım. Hava gelen tek yer orasıydı. Ağzımıza yüzümüze çok toz doluyordu, yüzümüz kapanıyordu. Depremin yedinci günü 03.30-04.00 saatleri arasında eşime bak şurada bir şey var dedim, elimi attım, ıslak tuğla, nemli. Gösterdim ama inanmadı. Kazdım ve baktım su çıktı, kar suyu. Kar suyunu nerede görsem anlarım. Allah bize bir hidayet göstermiş oldu. Buradan çıktığım zaman yalnızca Allah yolunda, dergahta çalışmaya devam edeceğim. İş yapmayacağım. 32 yaşındayım, utanıyorum. İsterse tüm ülke duysun. Kuran'ı Kerim öğrenmemek çok büyük ayıpmış, orada yalnızca dualarla ayakta kaldık.' dedi.