Fotoğraf sanatçısı Ömer Saruhanlıoğlu, KARAR okurlarına özel, yeni bir fotoğraf paylaştı.
Fotoğraf sanatçısı Ömer Saruhanlıoğlu, çektiği bir fotoğrafı ve hikayesini KARAR okurları için paylaştı. Saruhanlıoğlu'nun açıklamaları şöyle;
"Uzun yıllar önce trenle bir Avrupa seyahati yapma fırsatım olmuştu. Tren o zamanki ismiyle Yugoslavya’da ana istasyonlarda durduğunda soluk mavi önlüklü, (rahat çalışabilmek için) başlarını örtmüş orta yaşlı, şişman, asık sıratlı, mutsuz kadınlar kompartmanları üstün-körü temizleyip gidiyorlardı. Kadınlar bizim kadınlarımıza o kadar çok benziyorlardı ki konuşmasalar insan Anadolu’un herhangi bir yerinde bir istasyonda olduğunu sanabilirdi. O yıllarda bizim ülkemizde kadınlar dışarıda, böyle ağır ve kötü işlerde çalışmak (zorunda kalmaya) başlamamışlardı ve bu yüzden olsa gerek, o kadınlar için çok üzülmüştüm. Sosyalist bir ülke olmasıyla ilgili hiçbir ideolojik önyargı olmaksızın kadınları bu hale düşürdükleri için içten içe Yugoslavya devletine çok kızmıştım.
Onlar birer işçi ya da proleter kadındı.
Teorik sosyalizmin kadim tartışması ve belki de çıkmazı “beklenen güzel günleri”in - bir tür asr-ı saadet(!) - işçi sınıfının ortaya çıkması ve ardından bilinçlenerek devrimi gerçekleştir(ememesi)yle ilgili olmuştur.
Nasıl olmuştur da devrim işçi sınıfının ortaya çıktığı İngiltere ya da Almanya’da değil de bir köylü toplumu olan Rusya’da gerçekleşmiştir?
Bu teorik tartışma, fotoğraftaki işçi kızla ve onun ülkesi Etiyopya’yla nasıl bağlananbilir? Tam bilemiyorum ama bildiğim bir şey var ki 1974-1991 yılları arasında (öncesi ve sonrası da dahil edilebilir) Etiyopya acılarla dolu bir Sosyalizm tecrübesi yaşadı ve fakat orada ne bu tarihlerden önce bir işçi sınıfı vardı ne de daha sonra oldu. Bütün bu acı tecrübelerin sonucu olarak geride ancak ve ancak bir inşaatta çalışma imkanı ve ayrıcalığına sahip olduğu için muhtemelen sevinen işçi kızlar var. Dünya çok da iyiye gitmiyor! İnsanlık trajedisini tahammül edilebilir kılan şeylerden birisi de “şiirin saçağına sığınmak” olsa gerek.
Belki de Orhan Veli bunu farkettiği için yazdı şu dörtlüğü:
Güzel kadınları severim,
İşçi kadınları da severim
Güzel işçi kadınları
Daha çok severim."
