Sivas’ta mesleğinin 35’inci yılında olan Abdulkadir Kocatürk bu mesleğe aşık olsa da yerine geçecek kimseyi bulamamak onu üzüyor. 35 yıldır sabırla işine devam eden Kocatürk, gençlerin ilgisizliğini ‘Duyar duymaz kaçıyorlar’ diyerek anlatıyor…
Bir zamanlar kitap, dergi ve broşür gibi yayınların vazgeçilmez parçası olan dizgicilik, teknolojinin gelişimiyle birlikte unutulmaya yüz tutan meslekler arasına girdi. Eskiden aylar süren harf dizimi işlemleri artık bilgisayar destekli sistemlerle birkaç gün içinde tamamlanabiliyor. Bu değişime bizzat tanıklık edenlerden biri, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Rektörlük matbaasında görev yapan 35 yıllık dizgici Abdulkadir Kocatürk.
“ESKİDEN AYLAR SÜRERDİ, ŞİMDİ GÜNLER YETERLİ”
57 yaşındaki Abdulkadir Kocatürk, 1980’li yıllarda bir kitabın dizilmesinin 2-3 ay sürebildiğini, günümüzde ise aynı çalışmanın 2-3 gün içinde tamamlandığını belirtti. “Bilgisayar teknolojisi sayesinde yazı karakterleri, sayfa düzeni ve grafikler artık çok daha kolay kullanılabiliyor” diyen Kocatürk, hataların da daha az olduğunu vurguladı.
“GENÇLER DİZİ KELİMESİNİ DUYUNCA VAZGEÇİYOR”
Kocatürk, dizgiciliğin en büyük sorunlarından birinin çırak yetiştirememek olduğunu ifade etti:
“Gençler bu işe sabır göstermiyor. 300-400 sayfalık bir kitabın dizgisini yaparken sıkılıyorlar. Dizgi kelimesini duyduklarında hemen vazgeçiyorlar. Artık insanlar daha kısa sürede sonuç alınan işlere yöneliyor.”
“BİRİNCİ SAYFADAKİ KALİTE YÜZÜNCÜ SAYFAYA TAŞINMIYOR”
Kocatürk, gençlerin dikkat süresinin düşük olmasının kaliteyi etkilediğini belirtti. “Birinci sayfada gösterdiği özeni yüzüncü sayfada göremiyoruz. Sabır yok. Bu yüzden bir kitabın tamamında aynı kaliteyi koruyamıyorlar.” diyerek mesleğin sürdürülebilirliğine dair endişelerini dile getirdi.
“HARF SAYISI SINIRLIYDI, ŞİMDİ YÜZLERCE YAZI KARAKTERİ VAR”
Eski sistemlerde yalnızca 15-20 standart yazı karakteri kullanıldığını hatırlatan Kocatürk, günümüzde yüzlerce font seçeneği bulunduğuna dikkat çekti. Artık tasarımlar hem görsel açıdan daha zengin, hem de daha hızlı üretilebiliyor. Ancak eski sistemin zorluğu, dizgiciliğe ayrı bir değer katıyordu.
Dizgicilik, her ne kadar bilgisayar ortamına adapte olmuş olsa da, ustalık, sabır ve dikkat gerektiren bir meslek olmaya devam ediyor. Kocatürk, “Bu işi yapmak isteyen insan sayısı çok azaldı. Yetiştirecek kimse bulamıyoruz,” diyerek, mesleğin geleceği konusunda karamsar olduğunu dile getirdi.
