Her zaman söylüyorum. Kavramların içi boşaltıldığı için neyin ne olduğuna, hangi kelimenin ne anlama geldiğine dair büyük bir karmaşa söz konusu.
Milli ya da Ulusal Yas toplumun büyük bir bölümünü etkileyen, halkın büyük bölümünün yas tutacağı bir olayda ilan edilir.
Temelde ilan eden ulusla ilgili olan bir olgudur. Elbette daha global olaylarda da yas ilan edildiği görülmüştür ancak esas olan ilan eden ülkenin halkının da bu durumdan etkilenmiş olmasıdır. Kavramsal olarak böyledir. Bunu tam anlamıyla böyle uygulayan ülkeler vardır.
İran mesela. Kendi halkını ilgilendirmeyen meselelerde milli yas ilan etmeyen bir ülkedir.
Biz mi?
Türkiye her şeyde olduğu gibi “Milli, Ulusal Yas” konusunda da devlet ciddiyetinden uzak, anlık politik manevralarla hareket ediyor.
En son İran Cumhurbaşkanı Reisi’nin ölümü üzerine 1 günlük Milli Yas ilan edildi.
Türkiye Cumhuriyeti’ne yaptığı ziyaretlerde protokolü yıkarak Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün mezarına ziyarete gitmeyen İbrahim Reisi için neden milli bir yas tutmamız gerektiğini anlamış değilim.
Terör eylemlerinde evlatlarımız şehit olurken, Soma 301 madenciye mezar olurken milli yas ilan edilmezken İbrahim Reisi’nin vefatı için milli yas ilan etmesi milli ve yerli bir hareket kesinlikle değil. Bu bir ilk de değil üstelik. Daha önce de Suud Kralı’nın ölümü sonrası 1 günlük milli yas ilan edilmişti.
Elbette komşumuzun acısını paylaşırız. Resmi açıklamalar yapılır, taziye mesajları yayınlanır. Ancak Milli Yas her şeyin aşırısını seven AK Parti iktidarı için normal gözükse de bence gayet aşırı bir durum. Hele ki temsil ettiği rejimin milli değerlerimizle bağdaşmaması da bu aşırılığı arttırıyor.
Üstüne basarak söylüyorum İran halkının başı sağ olsun, bu vefat ile ilgili taziye mesajları yayınlamak başka milli yas ilan etmek bambaşka bir şeydir.
Eğer gerçekten halkımızın sinir uçlarına dokunmuş, halkımızı kahretmiş olaylarda da milli yas ilan edilseydi bu gibi milli yasları “dış ilişkilerle ilgili stratejik hamle” olarak okuyabilirdim. Ancak böyle bir durum da söz konusu değil.
Böyle olmadığı için de halkın bir bölümünde “kendi evlatlarımızdan daha mı önemli” şeklinde bir tepkiye neden oluyor.
