Yeni bir anayasa yapalım ve memleketimizdeki herkes huzura sükuna kavuşsun.

Mümkün değil. Çok icatlar yapıldı, kainatın sırları azar azar çözülüyor. (Sırları çözdükçe çözülecek sırların miktarı geometrik olarak çoğalıyor.) Fakat insanlık henüz herkesi huzura ve sükuna kavuşturacak bir anayasa icat edemedi.

İcat edilse bile, iyi bir anayasayla ülkeyi kötü yönetmek mümkün oluyor.

Aslında huzur ve sükun kağıda yazılmış bir anayasa metninden husule gelmiyor.

İnsanların da sükunete meyyal olması lazım.

Halbuki bizim kafamız gürültüye meyyal.

Siyasetçilerimiz öyle bir ses tonuyla konuşuyorlar ki… Dilleri öyle dikenli, öyle keskin ki…

Hain! Terörist! İşbirlikçi! Kripto! Gırla gidiyor.

Kelimeleri eskitiyoruz. Neredeyse yeni çirkin kelimeler bulmak için yeni anayasa yapma ihtiyacı doğacak!

Üstüne üstlük, bizim yeteneklerimiz, mizacımız öyle müsait ki…

Hemen siparişe cevap veriyoruz.

Onlar ne kadar talep ederse biz o kadar kutuplaşıyoruz.

Böyle bir ruh haliyle anayasa yapılabilir mi?

Anayasa uzlaşmaya yatkın, kuşatıcı bir üslupla, bir zihin yapısıyla yapılır.

Biz bu halin epeyce uzağındayız.

Kafamız yeni bir anayasa yapacak sükunette ve olgunlukta değil.

Hele siyasetin kafası hiç değil.

Buna rağmen, bu yılın ortalarında MHP yeni anayasa fikrini yeniden ortaya attı.

MHP’nin hazırlıklarıyla ilgili birkaç metin okudum.

Cumhurbaşkanı’nın yetkileriyle ilgili ufak tefek tenkisata gitmişler.

Meclisin yetkileri arttırılıyormuş izlenimi vermeye çalışmışlar.

Yargıyı bağımsızlaştırmak ve tarafsızlaştırmak niyetinde olduklarını düşünmemizi sağlamak istemişler.

AK Parti vaktiyle 12 Eylül Anayasası’nı değiştirmek ve yeni bir anayasa yapmak için bir girişim başlatmıştı.

Bütün partiler çalışmaya dahil olmuştu.

Hava şimdikinden daha müsaitti.

Bir mesafe de kat ettiler. 48 maddede uzlaştılar.

AK Parti uzlaştığımız maddeleri meclisten geçirelim dedi, muhalefet bu teklife yanaşmadı.

Sonra da Gezi, 17-25 Aralık gibi hadiseler sökün etti, uzlaşma kapıları kapandı.

O günlerde bazı sivil toplum kuruluşları da alternatif anayasa çalışması yapmıştı.

Bir tanesini hatırlıyorum.

Sanki 82 Anayasası’nı önlerine koymuşlar ve her maddeye karşılık bir madde yazmışlar.

Bir toplantıyla çalışmalarını basına sunmuşlardı. Toplantıya ben de katılmıştım.

O kuruluşun yöneticilerine demiştim ki… Maddelerin tamamını değiştirseniz, tersine çevirseniz bile bu metnin çerçevesi, mantığı 82 Anayasası’nı aşamaz. O daireden çıkmış olmazsınız.

Dünyada o zamana kadar hiç anayasa yazılmamış gibi, bizim toplumumuza bakarak, toplumun taleplerine bakarak, dünyanın şartlarına bakarak yeniden düşünürseniz belki o zaman 12 Eylül Anayasası’ndan kurtulma ihtimaliniz olur.

MHP’nin Anayasa çalışmasında madde sayısı azaltılmış.

Ancak baz aldıkları zemin şu anda yüz yüze olduğumuz birçok soruna kaynaklık eden Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi.

Kenarından köşesinden bazı sivrilikleri törpülemişler. Bazılarına dokunmamışlar.

Şu anda AK Parti de üzerinde çalışıyor.

Nasıl ilaveler yaparlar nerelerini eksiltirler bilmiyoruz.

Cumhurbaşkanı Erdoğan Meclis açılışında gündeme getirdiğine göre, bu çalışmadan yeni bir anayasa çıkmayacaksa bile yeni bir siyasi tartışma çıkacak.

En azından, biz çalıştık, onlar sırtlarını döndüler diyebilecekleri bir gündem oluşacak.

Muhalefet bir anayasa çalışması yapsa, tartışmaya iştirak etse ne değişirdi?

Fazla bir şey değişmezdi.

Belki muhalefetin Türkiye vizyonu hakkında daha çok fikir sahibi olurduk.

Belki böyle bir alternatif çalışma Cumhurbaşkanı Hükümet sisteminin zaaflarının daha net görülmesine yardım ederdi.

Ama Meclis’ten bir yeni anayasa uzlaşması çıkmazdı.

Buna rağmen, güzel olurdu, bütün fikir sahiplerinin, dini, etnik, mezhebi, kültürel grupların, azınlıkların hakkını hukukunu teminat altına alacak, toplumu özgürleştirecek ve özgürlüklerin geri alınmasını zorlaştıracak, müşfik bir devlet kavramı inşa edecek bir anayasanın yapılması.

Ne yazık ki buna müsait değiliz.