Bilim insanları, Güneş Sistemi'ne giren yıldızlararası cisimlerin Dünya için oluşturduğu çarpma riskine dair yeni ve dikkat çekici bir değerlendirme yayımladı. Araştırma, bu kozmik ziyaretçilerin özellikle ekvatora yakın bölgelere daha fazla yöneldiğini ve bu enlemlerde çarpma olasılığının belirgin bir şekilde arttığını ortaya koyuyor.
Michigan Eyalet Üniversitesinden Dr. Darryl Seligman liderliğinde hazırlanan bu kapsamlı çalışma, yıldızlararası kökenli olası çarpan cisimlerin yörünge, hız ve geliş yönlerini modelleyerek, henüz sayıları tam olarak bilinmeyen bu cisimlerin uzaydaki dağılımını ve Dünya üzerindeki potansiyel etkilerini anlamayı hedefliyor.
TESPİT EDİLEN ÜÇ ZİYARETÇİ: TARİHSEL ÇARPMA İHTİMALİ
Bugüne kadar bilim dünyası yalnızca üç yıldızlararası cisim tespit edebildi: 2017'de keşfedilen Oumuamua, 2019'da gözlemlenen 2I/Borisov ve halen Güneş'e yakın seyreden 3I/ATLAS. Ancak araştırmacılar, Güneş Sistemi'nin 4,6 milyar yıllık tarihinde çok daha fazla sayıda yıldızlararası cisme ev sahipliği yapmış olabileceğini ve bu cisimlerden bazılarının geçmişte Dünya'ya çarpmış olabileceğini belirtiyor.
EN YÜKSEK RİSK İKİ ANA YÖNDEN GELİYOR
Araştırmaya göre yıldızlararası cisimlerin Dünya'ya gelme olasılığının en yüksek olduğu iki ana yön bulunuyor:
Güneş Zirvesi: Bu bölge, Güneş'in Samanyolu Galaksisi içindeki hareket yönüne karşılık geliyor. Bilim insanları bu durumu, "Araç hareket ediyorsa en çok yağmur damlası önden çarpar" benzetmesiyle açıklıyor ve dolayısıyla en yüksek riskin bu yönden kaynaklandığını belirtiyorlar.
Galaktik Düzlem: İkinci risk bölgesi, Samanyolu'nun yoğunlaştığı galaktik düzlemdir. Bu düzlemde yıldızların ve gezegen sistemlerinin yoğunluğunun yüksek olması, yıldızlararası cisimlerin bu alandan gelme ihtimalini artırıyor. Yavaş Hareket Edenler Daha Tehlikeli
Sciencealert'ın haberine göre; çalışmanın beklenmedik bulgularından biri, yıldızlararası cisimlerin büyük bir bölümünün yüksek hızla hareket etmesine rağmen, Dünya'ya çarpabilecek grubun daha yavaş olduğu gerçeği. Güneş'in çekim kuvveti, daha yavaş hareket eden bu cisimleri daha kolay yakalayabiliyor ve yörüngelerini Dünya ile kesişecek şekilde değiştirebiliyor.
Ayrıca mevsimler de çarpma potansiyeli üzerinde etkili. Hızlı hareket eden yıldızlararası cisimlerin Dünya'ya en çok çarpma potansiyeli taşıdığı dönem ilkbahar olarak belirlendi, zira Dünya bu mevsimde Güneş zirvesine doğru ilerliyor. Ancak, kış aylarında Dünya'nın yörüngedeki konumu nedeniyle potansiyel çarpan cisim sayısı genel olarak daha fazla oluyor.
EN ÇOK ETKİLENECEK BÖLGE: EKVATOR HATTI
Yapılan modellemeye göre, yıldızlararası cisimler Dünya'ya en çok ekvatora yakın bölgelerde düşüyor. Bu enlem kuşağında çarpma riski, diğer enlemlere kıyasla daha yüksek. Ayrıca, riskin kuzey yarımkürede de bir miktar arttığı gözlemlendi. Araştırmacılar, bu çarpma dağılımının, Dünya'nın dönüş ve yörünge dinamikleriyle ilişkili olduğunu ifade ediyor.
ÇALIŞMA SAYI VERMİYOR, DAĞILIMI ANLAMAYI SAĞLIYOR
Araştırmacılar, yıldızlararası cisimlerin gerçek sayısının şu anda bilinmediğini ve bu nedenle çalışmanın çarpma sıklığına dair sayısal bir tahminde bulunmadığını özellikle vurguladı. Çalışmanın temel katkısı, bu cisimlerin hangi yönlerden gelebileceğini ve Dünya'nın hangi bölgelerinde çarpma olasılığının arttığını bilimsel olarak modelleyerek anlamamızı sağlamaktır.
Bilim insanları, halen inşa süreci devam eden Vera Rubin Gözlemevi'nin devreye girmesiyle yıldızlararası cisimlerin çok daha hassas şekilde izlenebileceğini ve mevcut çalışmanın, gözlemevinin gelecekteki tespitlerine yol gösterici bir temel sağlayacağını belirtiyor.
