Hikâyeyi bilirsiniz. Hani bir kış vakti uzak yoldan yorgun gelen ve nihayet akşamın karanlığında sığınacak bir köy bulan dervişe köyün girişinde köpekler saldırmış da, derviş kendini savunmak için elini taşa atmış. Her yer buz kestiği için taşlar da yere yapışıp kalmış meğer, hangi taşa elini atsa gelmiyor. Bunun üzerine o ünlü sözü söylediği anlatılır: “Ne garip bir memleket burası, taşları bağlamışlar, köpekleri salmışlar.”
Ne yazık ki ülkemizde özellikle bilim, kültür ve düşünce hayatına bakınca sık sık bu sözü hatırlıyorum. Ağzı olan konuşuyor, sesine kulak verilmesi gerekenlerse susturuluyor, suskunluğa mahkûm ediliyor.
Bu bahsi burada kapatır gibi yapıp sözü Sezai Karakoç’a ve eserlerine getireceğim.
***
Fikir ve sanat dünyamızın öncü isimlerinden biri Sezai Karakoç.
Karakoç, toplumumuzun tarihsel ve sosyolojik durumunu, ülkenin problemlerini, ortaya koyduğu “diriliş düşünce sistemi” perspektifinden tahlil eder ve çıkış yolları önerir.
Sezai Karakoç kendini büyük İslam toplumunun kendine gelmesine ve İslam medeniyetinin ihyasına adamış, bu uğurda yazarak, yayınlayarak, davasını her yolla aydınlara ve gençliğe ulaştırmaya çalışarak ömrünü geçirmiş bir şahsiyet.
Karakoç, 88 yaşında vefat etti. 60’a yakın eseri bulunduğunu hatırlarsak -çocukluk ve ilk gençlik dönemini çıktığımızda- her yıla bir eser düştüğünü görürüz.
Mesela “Fizikötesi Açısından Ufuklar ve Daha Ötesi” adını taşıyan ve Diriliş Dergisi’ndeki başyazılardan oluşan üç ciltlik bir eseri var, acaba hangi ufku ve ötesini işaret ediyor Karakoç?
Mesela “Yapı Taşları ve Kaderimizin Çağrısı” adlı yine başyazılarından oluşan iki ciltlik bir eseri var. Sezai Karakoç “yapı taşları”nın neler olduğunu nasıl anlatıyor acaba? “Kaderimizin çağrısı” neymiş? Karakoç’un çağrısı, feryad-ü figanı neymiş acaba? Sonra “Çıkış Yolu,” sonra “Sütun,” sonra “Sûr,” sonra “Kıyamet Aşısı,”sonra “Yitik Cennet…”
Sözü Yitik Cennet’e, Karakoç’a bırakmalı:
“Her çağda şartlar ne kadar ağır ve umutsuz olursa olsun, inananlar için bir Nuh’un gemisi vardır.”
***
Sezai Karakoç’un külliyatından nasibinize kitaplar düşsün dilerim.
Karakoç’u sevgiyle anar, Allah’tan rahmet dilerim.
