Mustafa Ali Yurdupak’ın ‘Sahte Bayrak Operasyonu’ casusluk romanı, Hüseyin Öztürk’ün edebiyat tarihçilerinin ilgisini çekecek ‘İktidarın Gölgesi ve Roman’ çalışması, İbrahim Öztürkçü’nün ‘Bâb-ı Âli’nin Kütüğünü Tutan Adam Reşid Halid Gönç’ kitabı, Büyüyen Ay Yayınları’nın Sermet Muhtar serisi, Ali Fuat Türkgeldi’nin ‘Osmanlı Ricâline Dâir İşitilmemiş Hatıralar’ı, Ebru Özden’in ‘Bıktım Cehennemin İçimdeki Yerimden’ isimli ikinci şiir kitabı… Sıkı okurların ıskalamaması gereken kitaplar.

Polisiye ve casusluk edebiyatını çok severim, yıllardır da iyi bir casusluk romanı okumamıştım. Geçenlerde elime Mustafa Ali Yurdupak’ın Dark İstanbul Yayınları’ndan ‘Sahte Bayrak Operasyonu’ isimli casusluk romanı geçti. Henüz bitirmedim, ne yalan söyleyeyim, bitmesini de pek istemiyorum, çok heyecânlı, nefis bir üslûp, nereye nasıl varacak merâk içindeyim. Bittiğinde ‘Sahte Bayrak Operasyonu’na yeniden döneceğim, şimdilik sizler de bulup okuyunuz diye not düşüyorum.

HASAN ÖZTÜRK’TEN EDEBİYAT TARİHİNE İLİŞKİN BİR DEFİNE SANDIĞI

Bugüne kadar ıskaladığım isimlerden biri de meğerse Hasan Öztürk’müş, onun Anı Kültür’den çıkan ‘İktidarın Gölgesi ve Roman’ kitabının ikinci baskısını yeni okudum. Bu biraz da ‘şiir teorisi’ veya ‘roman teorisi’ gibi iki satır Marks’tan üç satır Gramsci’den alıntılarla ‘yazılan’ kitaplardan feci sıkıldığımdan olabilir, yahu işin teorisini yapacaksanız kendi fikrinizi döktürün de bir özgünlüğünüz olsun. Hasan Öztürk’ün kitabı ise pek öyle değil, birilerinden alıntıları biraz daha eksiltirse ortaya asıl Hasan Öztürk çıkacak, baştan sona notlar alarak okumam da bu yüzdendir, edebiyat tarihimizle ilgilenen herkesin mutlaka keşfedeceği bir define sandığı var ‘İktidarın Gölgesi ve Roman’da, kitaplıklarınıza girmelidir.

HAFTANIN SÜRPRİZ KİTABI REŞİD HALİD GÖNÇ

Haftanın sürpriz kitaplarından biri İbrahim Öztürkçü’nün Ötüken Neşriyât için yayına hazırladığı ‘Bâb-ı Âli’nin Kütüğünü Tutan Adam Reşid Halid Gönç’ kitabıdır, Allah İbrahim Öztürkçü’den ve Ötüken Neşriyât’tan razı olsun, inanın günümüzün kapitalist edebiyat pazarında başka bir yayınevinin, kesinlikle Büyüyenay Yayınları da dışarıda tutulmalıdır, Reşid Halid Gönç umurunda olmazdı. Oysa, Bâb-ı Âli’de bildiğimiz pek çok şey onun sayesindedir, ben kendisine yetişemedim, ama ‘80’li yılların başlarında ahbâbımdan Firüzan Hüsrev Tökin’den onu çok dinledim. Biliyorsunuz, Ötüken Neşriyât geçen ay da Reşid Halid Gönç’ün gazetelerde kalmış İstanbul yazılarını ‘Eski İstanbul’dan Yapraklar’ ismiyle yayınlamıştı. O kitabı da yayına İbrahim Öztürkçü’nün hazırladığını belirteyim.

SERMET MUHTAR KİTAPLARINA BİR DALDIM Kİ…

İstanbul şehirden daha fazladır, bir medeniyettir. İstanbul medeniyetinin arazisini bize Ahmed Rasim üstâdımız göstermişse de, o araziye ahşap İstanbul’u ilk Sermet Muhtar kondurmuştur, Osman Cemal, Refik Halid, Reşid Halid ve Reşad Ekrem daha sonradır. Büyüyenay Yayınları Sermet Muhtar’ın İstanbul yazılarını Mustafa Kirenci’nin ve Eren Yavuz’un tasnifiyle yayınlamaya devâm ediyor. En son ‘Eski İstanbul’da Yalılar, Köşkler, Konaklar’, ‘İkinci Abdülhamid Dönemi İstanbul’u’, ‘Eski İstanbul’da Giyim Kuşam’ ve ‘Eski İstanbul’da Sağlık’ çıktı. Onlara bir daldım ki, sormayın, elimdeki pek çok kitap yarım kaldı. Sermet Muhtar kitaplarının arasına sadece Ali Fuat Türkgeldi’nin ‘Osmanlı Ricâline Dâir İşitilmemiş Hatıralar’ı girdi, çok eğlenceli bir kitap, herkese öneririm, bir de ‘sadeleştirme’ illetine kapılıp Ali Fuat Türkgeldi’nin dilini ve üslûbunu bozmadığı için Anıl Göç’ü tebrik ediyorum.

SADECE KENDİSİNİN BAHÇESİ OLAN BİR ŞAİR

Son yıllarda en sevdiğim şâirlerden biri Ebru Özden, onun ‘Bıktım Cehennemin İçimdeki Yerimden’ isimli ikinci kitabı Ötüken Neşriyât’tan çıktı, kitapta on dokuz şiiri var, bazılarını ikişer üçer defa okudum, her şiirinde mutlaka sizi alıp götürecek dizeler var, o dizelerden kendinize göre bir Ebru Özden portresi çıkarabilirsiniz. Ebru’nun genç yaştaki ustalığı kapitalist edebiyat pazarında maalesef başına dert olabilir, çünkü sadece kendisinin bahçesi olan bir şâirdir Ebru, bazıları gibi şiirini pazarlamıyor, bir edebiyat yıldızı olmak istemiyor, kendi eliyle açtığı yollarda kaybolmayı arzuluyor, onun şehri denizsiz, bozkırındansa tren geçmiyor. Bir şiirinde, ‘aşksız bir dünyadayım / iyi biliyorum / çok âşıklı delikanlıların sıcak göğsüne düşen / kar gibi erimeyi’ diyor, elindeki adresler onu eve götürmüyor, odalarda kaybolmayı da kaybediyor. Onun şiirindeki evlere bilhassa dikkatinizi çekerim, insanın içini acıtıyor, gördüğümde kendisine mutlaka soracağım, evlerden kanıyor çünkü Ebru. İyi ki şiirimizde varsın Ebru!

ŞİRAZE VE MİSKİN DERGİLERİNİ DE KAÇIRMAYIN

Bu hafta iki dergiden bahsedeceğim: Şiraze’den ve Miskin’den. Şiraze Mayıs-Haziran sayınına ‘Yapay Zekâ Çağında Kitap’ dosyası yapmış, fakat beni daha çok İsmail Alper Kumsar’ın Necip Fazıl’ın yazma alışkanlıklarına, Tahsin Yıldırım’ın Şevket Rado’nun kütüphânesine ve Ali Sali’nin Enis Batur’un ‘Şiir Hayvanı’na dâir yazıları çekti. Şiraze’nin çok güç koşullarda çıktığını biliyorum, her münevverin ona destek olması gerekiyor. Şiraze gibi dergiler artık yok, kapitalist edebiyat pazarı onları kovdu, yerlerine bir yığın kâğıt israfı ikame etti. Piyasanın kabûl etmeyeceği bir güzellik de Miskin dergisi, kapitalist pazara inat elektronik olarak yayınlanıyor, mahcûbâne söylüyorum, son sayısına beni kapak yaptılar, sağolsunlar, bütün kedi dostları orada buluştuk. Miskin’i de takip etmeyi hiç ihmal etmeyin, epeyce güzellik bulacaksınız...