ERKUT TEZERDİ
Bazı buluşlar vardır ki tarihin seyrine yön verir. Mesela tekerlek ve yazının icadı; sinematograf makinesi ya da uçağın yapılması. Hatta modern dünyanın olmazsa olmazı çamaşır makinesi… Peki bu makinelerin ortaya çıkış öyküsü nedir, mucitleri kimlerdir? Can Yılmaz’ın yazdığı ve Serdar Biliş’in yönettiği ‘Fantastik Hikâyeler Makinesi’ çocuklara tarihi değiştiren icatların nasıl keşfedildiğini eğlenceli ve didaktik bir üslupla anlatıyor. Zaman makinesi çalışınca piyanist ve besteci Çiğdem Erken’in müziklerini yaptığı oyunda dans ediliyor; oyuncular sahnede mucitlerin kılığına giriyor, icatların nasıl ortaya çıktığını gösteriyor. İlk kez bugün saat 15.00’te sahnelenecek olan ve mayıs ayı sonuna kadar İş Sanat’ta devam edecek olan ‘Fantastik Hikâyeler Makinesi’nin oyuncuları İbrahim Selim, Hayal Köseoğlu, Ata Berk Mutlu, Tuba Ünsal, Sercan Badur ve Yeliz Kuvancı’yla konuştuk.
Oyun neyi anlatıyor?
İbrahim Selim: Oyun tarih bir akış içinde çeşitli mucitleri ve icatlarını anlatıyor. Ömer’e dedesinden bir zaman makinesi hediye geliyor. Ömer de bu makineyle birlikte bisikleti bulanı, televizyonu keşfedeni ya da bulaşık makinesini icat edeni zamanda o dönemlere giderek tanıyor. Buluşları, bilgiyi masalsı bir şekilde öğreniyor.
Yeliz Kuvancı: Oyun pek çok mucitle masalsı bir anlatımla tanıştırıyor çocukları. Merakın sınırı yok. Onlara merak ettiriyoruz ve sorgulatıyoruz. Tekerleği kim buldu, arabayı, sinema makinesini, bisikleti, uçağı kim icat etti?
Ata Berk Mutlu: Bir zaman makinesi var. Bütün hikaye onun çevresinde dönüyor. İstenilen her ana gidebiliyoruz. Makineyi çalıştıran kişi benim. Oyunda Ömer rolündeyim. Bir buluşu düşünüyorum. Mesela bisikleti kim buldu? Uçağı ve televizyonu kim icat etti? Eskiden kanallar renksizmiş. Ama bunu makine beni o zamana götürdüğünde öğreniyorum.
İzleyiciye ne sunuyor?
Tuba Ünsal: Teksti okuduğumda oyunun çocuklar için pedagojik açıdan çok doğru bir yapıda olduğunu anladım. Kendi çocuklarıma güvenle izletebileceğim bir oyun. Merak olgusu ön planda. Çocukları keşfetmeye yöneltiyor.
Sercan Badur: Oyun sıradan değil, yalnızca eğlence amaçlı yazılmamış. Hem eğitiyor hem de öğretiyor. Ben oyunda doğum günü düzenlenen Ömer’in arkadaşı Mutlu karakterini canlandırıyorum. Ayrıca zaman yolculuğu başladı mı mucitlerin kılığına giriyorum. Çocuklar oyundan çıktıktan sonra etraflarında gördükleri tabletler, LED televizyonlar ve telefonlar gibi makineleri tüketmek veya kullanmanın da yanında merak etmeye başlayacak.
Hayal Köseoğlu: Çalışmalara başladığımızda oyunda çocukların seveceği ve empati kurabileceği rollere büründüğümüzde iyi bir iş ortaya koyduğumuzu bir kez daha anladım. Çünkü karakterler çok renkli, oturaklı, ölçülü… Oyunun enerjisi yüksek. Danslar ilgi çekerken buluşların nasıl ortaya çıktığının anlatıldığı kısımlar eğitici. Günümüz çocukları şu an internetle büyüyor. Fakat icatların ilk hallerinden acaba haberleri var mı? Oyunda Ömer’in arkadaşını oynuyorum. Doğum gününü organize ediyorum.
Zamanda yolculuk nasıl bir duygu?
Ata Berk Mutlu: Geçmişe yolculuk etmek çok garip ve güzel. Oyunda icatları kimler yaptıysa zaman değiştiğinde onlarla tanışıyorum. O dönemde var olmadık ama görebiliyoruz. Sinema makinesini kimin icat ettiğini öğrendim. Bu ilgimi çekiyor çünkü ben oyuncuyum.
HER GÜN ÖNÜNDEN GEÇTİĞİMİZ MAKİNELER
Oyunun mesajını nasıl değerlendirirsiniz?
Tuba Ünsal: Hayatımızı kolaylaştıran birçok icadın yapılış serüvenine çocukları ortak ediyoruz. Bu da hem çok eğlenceli hem de ‘merak et, keşfet, öğren’ mesajıyla yapılıyor. Daha önce önünden geçtiğimiz veya yanı başında durduğumuz makinelerin öyküsünü, yolculuk hikayeleriyle anlatmak çok keyifli.
GRAHAM BELL SESE KARŞI TAKINTILI
Sizi etkileyen var mı bir icadın sıra dışı öyküsü?
İbrahim Selim: Telefonun mucidini herkes bilebilir ama biz oyunda bunun yanında Watson’dan da bahsediyoruz. Çünkü Graham Bell telefonu tek başına bulmadı. Sonra kendi aramızda sohbet ederken aynı zamanda Graham Bell’in sese karşı neden takıntılı olduğunu anlatıyoruz; annesinin ve eşinin sağır olmasına değiniyoruz… Bence ilginç.
