Araştırmacılar, bu höyüğün sadece bir toprak yığını olmadığını, yaz ve kış gündönümlerinde ritüellerin düzenlendiği bir tören kompleksi olduğunu belirtiyor. Yaklaşık 3 metre yüksekliğindeki höyüğün, Aztek mitolojisinde Venüs, bereket ve yağmurla ilişkilendirilen akrep tanrısı Tlāhuizcalpantēcuhtli’yi temsil ettiği düşünülüyor.
Sputnik'te yer alan habere göre, kazılarda bulunan tütsü kapları, seramik parçaları, gıda öğütme taşları ve figürin kalıntıları, alanın dini törenlerde aktif olarak kullanıldığını ortaya koyuyor. Araştırmacılara göre, gündönümlerinde Güneş akrebin pençelerinden doğuyor ve kuyruğundan batıyordu, bu da çiftçilere ekin zamanı hakkında bilgi veriyordu.
Baş araştırmacı James Neely, bu keşfin önemini şöyle açıklıyor:
“Güneş hareketlerine dayalı astronomik bilginin yalnızca elitler değil, sıradan köylü çiftçiler tarafından da kullanıldığını gösteriyor.”
Höyüğün çevresinde bulunan sulama kanalları ve tarım alanları, yapının elitler için değil, doğrudan çiftçiler tarafından yönetilen bir gözlem merkezi olduğunu ortaya koyuyor. Bu bulgular, prekolomb öncesi uygarlıkların beklenenden çok daha gelişmiş bir gökyüzü anlayışına sahip olduğunu gösteriyor.
Araştırma sonuçları, “Ancient Mesoamerica” dergisinde yayımlandı ve uzmanlar, bu keşfin Mezoamerikan astronomisi hakkında bilinenleri yeniden şekillendirebileceğini belirtiyor.
