Taklamakan Çölü, uçsuz bucaksız kum denizleri ve sert iklim koşullarıyla bilinen, dünyanın en zorlu coğrafyalarından biridir. Bu coğrafyada yol yapma fikri, birçok uzman tarafından "imkansız" olarak değerlendirilmişti. Ancak Çinli mühendisler, bu karamsar tabloyu bir meydan okuma olarak gördü ve alışılmadık çözümlerle bu zorlu görevi başarıyla tamamladı. Bu haberimizde, Taklamakan Çölü'ndeki bu eşsiz mühendislik zaferinin perde arkasını ve karşılaşılan zorlukları detaylarıyla ele alıyoruz.
HERKES İMKANSIZ DEDİ, ÇİNLİ MÜHENDİSLER İNŞA ETTİ
Taklamakan Çölü, Uygurca'da "Gidip de dönülmeyen yer" anlamına gelir ve bu isim, coğrafyanın zorluğunu en iyi şekilde yansıtır. Sürekli hareket eden kum tepeleri, yer yer 20 metreyi aşan yükseklikleriyle yol yapımını neredeyse imkânsız kılıyordu. Ayrıca, yaz aylarında yüzey sıcaklığı 70°C'yi buluyordu. Tüm bu olumsuz koşullara rağmen, Çinli mühendisler, yaratıcı ve pratik çözümlerle bu engelleri aşmayı başardı.
KÖMÜR MADENLERİNDEN İLHAM ALINDI
Yol yapımının önündeki en büyük engel, sürekli yer değiştiren devasa kum tepeleriydi. Bu sorunu çözmek için mühendisler, kömür madenlerinde kullanılan konveyör bant sistemini kum taşımaya uyarladı. Bu dahiyane fikirle, tonlarca kum bir yerden başka bir yere kolayca aktarılabiliyordu. Bu sistem sayesinde, günde 10.000 metreküp kum taşınarak rekor kırıldı ve yol güzergahı sabitlendi. Bu yenilikçi yaklaşım, projenin temelini oluşturdu ve ilerlemesini mümkün kıldı.
KUM FIRTINALARINA KARŞI BASİT AMA ETKİLİ BİR ÇÖZÜM
Yol tamamlandıktan sonra, başka bir büyük tehdit ortaya çıktı: kum fırtınaları. Bu fırtınalar, yolu kısa sürede kumla kaplayarak kullanılamaz hale getirebilirdi. Mühendisler bu sorunu çözmek için samandan yapılmış dama tahtası benzeri ızgaralar geliştirdi. Bu basit ama son derece etkili sistem, rüzgarın hızını keserek kumun ilerlemesini durdurdu ve yolun açık kalmasını sağladı. Bu çözüm, bazen en karmaşık sorunların en basit fikirlerle aşılabileceğini gösteren mükemmel bir örnektir.
İNSAN AZMİNİN VE DAYANIKLILIĞININ ZAFERİ
Proje, yalnızca bir mühendislik harikası değil, aynı zamanda insan gücünün ve azminin bir göstergesi olarak yer alıyor. İnşaat sırasında işçiler, 70°C'lik kavurucu sıcaklıkta, günde 10 litreyi bulan su tüketimiyle çalıştılar. Beş yıl süren zorlu çalışmaların sonunda, 300 kilometrelik yol tamamlandı ve çöl boydan boya aşıldı. Bu yol, Taklamakan'ın ıssızlığını aydınlatarak bölgenin ekonomik gelişimine katkıda bulundu ve Taklamakan Çölü'nü baştan sona kat eden ilk otoyol unvanını kazandı.
