Aral’ın şiir kitâbını 1944 yılında Ahmet İhsan Matbaası basmıştır. 'Bir Baş ve Seksen Yaş' adlı kitapta şairin 29 şiiri bulunuyor. Aral bir dizesinde şiirleri için "Fikret gibi, Âkif gibi, Yahya gibi yazdım" diyor.
TANER AY | KARAR
Cumhuriyet gazetesinin 3 İkinci Teşrîn 1944 günlü nüshasının 4’üncü sayfasında ‘Acı Bir Ölüm’ başlığıyla verilen haber şöyledir: "Emekli kaptan Gelibolulu İsmail Aral’ın oğlu ve doktor Orhan Aral’ın kardeşi, Tıp Fakültesi ikinci sınıf talebesi ve ‘Bir Baş ve Seksen Yaş’ kitâbının şâiri M. Turhan Aral, bir seneden beri mübtelâ olduğu amansız hastalıktan kurtulamayarak 26 Ekim 1944 Perşembe günü yirmi yaşında gözlerini hayata kapamıştır."
M. Turhan Aral, Ünsiye ile İsmail Aral’ın üç çocuğundan en küçükleriydi. Kadıköyü’nde büyümüş, semtine hissettiği aşkını da ‘Kadıköy’e Kasîde’ şiirinde "Pek fazla garip yoksa da hülyâlı diyarda/Bilmem ama Turhan gibi heyhatları vardır" şeklinde dile getirmiştir. Burada kullandığı ‘heyhat’ kelimesinden hastalıktan kurtulamayacağını hissettiği anlaşılmaktadır. Aral, kanserden, 20 yaşındayken ve tek kitâbının yayımlanmasından çok kısa bir süre sonra hayata vedâ edecektir. Bundan 77 yıl önce çok genç yaşta edebiyete uğurladığımız Kadıköyü’nün şâiri M. Turhan Aral’ı rahmetle anıyorum.
NİÇİN KADIKÖY DEĞİL?
Semtin ismini niçin Kadıköy değil de, Kadıköyü yazdığımı merâk eden olabilir. Doğrusu Kadıköyü’dür. Şâir ve musikişinas Fennî Mehmed Dede, yazdığı manzumesine, şehrin ilk kadısına nisbetle Kadı Kariyesi veya Kadı Köyü ismi verilmiş olan semtimize “Ey gönül boşlama dâvânı hemen gamla sürüş/Kadıköyü’nde ayak nâibinin payına düş!” şeklinde bir beyit düşmüştür. Semtin ismini Safiye Erol’dan sonra sadece Selim İleri doğru yazmaya özen göstermiştir. Bir de ‘Kadiköyü’ diyenler var. Semavi Eyice de, “Rum şivesine göre Kadiköy diye incelterek söylüyorlar, olmaz efendim! Doğrusu Kadıköyü’dür. Kadiköy diyenlere kızarım,” demişti.
