Yarım asır önce ortaya atılan "kara delik bombası" fikri, ilk kez laboratuvar ortamında deneysel olarak doğrulandı. Bilim insanları, dönen bir sistemden enerji çekilmesini öngören Zel'dovich etkisini gerçekleştirerek kara deliklerin enerji amplifikasyon mekanizmalarına ışık tuttu.
1969 yılında fizikçi Roger Penrose, kara deliklerin çevresindeki ergosfer bölgesinden enerji çekilebileceğini ileri sürmüştü. Bu süreçte, bir nesnenin parçalarının bir kısmının negatif enerji kazanarak kara deliğe düşmesi, diğer kısmının ise enerji kazanarak uzaklaşması öngörülüyordu. Ancak doğrudan kara deliklerle deney yapılması imkânsız olduğundan, teori uzun yıllar doğrulanamamıştı.
Sputnik’te yer alan habere göre, Southampton Üniversitesi’nden Dr. Marion Cromb liderliğindeki ekip, Zel’dovich’in yöntemini esas alarak dönen bir alüminyum silindire elektromanyetik dalgalar gönderdi. Bu dalgaların negatif frekansa geçerek güçlendiği gözlemlendi. Böylece dönen bir nesneden enerji çalınabileceği deneysel olarak kanıtlandı.
Araştırmacılar, bu bulgular ışığında bir adım daha ileri giderek "kara delik bombası" analoğunu oluşturdu. Deneyde, dönen bir metal silindir ve düşük kayıplı bir rezonatör kullanılarak, başlangıçta yalnızca gürültü olan bir sinyalin zamanla üstel şekilde büyüdüğü tespit edildi. Bu büyümenin, kara delikler çevresinde teorik olarak beklenen enerji artışı mekanizmasının bir analogu olduğu belirtildi.
Çalışma henüz hakemli bir dergide yayımlanmadı. Ancak elde edilen sonuçların, kara deliklerin enerji üretim süreçleri hakkında önemli ipuçları sunduğu ve gelecekte vakum kaynaklı dalgaların gözlemlenebilmesi için teknolojik ilerlemelere ihtiyaç duyulduğu vurgulandı.
