Ekonomik tablonun kötü olmasına ve gelecek için güvenilir bir çözüm planı bulunmamasına rağmen, iktidarın gücünü bir seviyede koruması bazıları için merak konusu olsa da anlaşılması güç bir durum değildir. Çünkü, iktidarı oluşturan koalisyonun bileşenleri ve cumhurbaşkanı adayı bellidir. Cumhur ittifakı kanadında, erken veya zamanında yapılacak seçim için kesinlik vardır. Hatta, her alanda neler yapacakları veya yapabilecekleri belli olduğu için, sürpriz yok aksine doğal bir şeffaflık vardır. Nasıl bir ekonomi, nasıl bir dış politika, nasıl bir toplumsal ilişkiler yöntemi veya nasıl bir eğitim politikası… Hepsi belirlidir, olmayan alanların da belirsizliği bir belirliliktir. Cumhur ittifakının tepeden aşağıya ne vaat edip ne etmediği, ne yapıp yapamayacağı aşikardır.
Ülkenin iyi yönetilmemesi, hayat pahalılığın kontrol edilememesi veya gelir dağılımı adaletsizliğinin çaresizlikte izlenmesi eleştiri konusu olabilir. Ama iktidarın ve kararsız seçmenin muhalefete, en azından “Peki siz kimsiniz ve ne yapacaksınız?” deme imkanı vardır. Bu sorunun birinci ayağı da yani muhalefetin kim olduğu, yapısı ve hacmi belirsizdir. En başta da adayın kimliği… Başkanlık sisteminde en önemli -ve hatta tek- makam cumhurbaşkanlığıdır. Seçmen bu adayın kapasitesine göre tercih kullanacak ve muhalefetin umduğu değişimi de aday üzerinden yapacaktır. İnsanlar Erdoğan’ı değiştirmek istiyorsa; bunu, yerine getirecekleri ismin gücüne ve kapasitesine göre düşünecek veya düşünmeyecektir. Son haftalarda muhalefete moral veren anketleri de bu gözle okumakta fayda vardır. İbre muhalefet lehine dönmüş görünse de gerçek rakamları millet ittifakının yapısı ve adayı ilan edildiğinde anlaşılacaktır.
Şimdi bu yolda adımlar atılıyor… Yani “Siz kimsiniz?” sorusunun cevabı oluşmaya başlıyor. İktidardaki üç da dört partiye karşı, altı partinin toplanması, liderlerin birlikte fotoğraf vermesi önemli bir siyasi gelişmedir. Epeyidir yatay seyirde giden siyasette dikkat çeken bir hamledir. İktidar kanadının eleştirileri de gösteriyor ki bu girişim Cumhur ittifakını da rahatsız etmiştir. Muhtemelen, altı partinin bir araya gelemeyeceğini ve özellikle cumhurbaşkanı adayı belirleme konusunda kavga yaparak gerilim yaşayacaklarını varsayıyorlardı.
Geniş tanımlı millet ittifakı diyebileceğimiz altı partili toplantıların devam etmesi, içerik kazanması ve böylelikle siyasi alternatif konumunu güçlendirmesi şarttır. Başlamak önemliydi ama devam ettirmek daha önemlidir. Devam ettirememek ise siyasi fiyasko anlamına gelecektir.
Muhalefetin yola devam edip, “Ne yapacaksınız?” sorusunun cevabına odaklanması iyi olur. Eş zamanlı olarak cumhurbaşkanı adayının belirlenmesi de… Açıkça görünüyor ki muhalefetin ağırlık kazanması, gündem üzerinde otorite tesis etmesi ve seçmenin dikkatini çekmesi için adayıyla sahne alması şarttır. Aday sahne almadan muhalefetin darası tam olarak ölçülemeyecek, gücü de anlaşılamayacaktır. Aday belirlemeyi son ana bırakma yaklaşımı bir açıdan mantıklı görünse de muhalefeti potansiyelinin sınırları altında bırakmakta ve iktidara yanlış/doğru, tekrar tekrar politika deneme imkanı sunmaktadır. İktidarın zaman ve kaynak yönetimi kötü olmasına rağmen, rakibin belirsiz olduğu tablo yüzünden bu yanlışlar dezavantaja dönüşmemektedir. Birkaç ayda bir ekonomi politikası belirleme özgüveni de bu pratikten kaynaklanmaktadır.
CHP, İyi Parti, Gelecek, DEVA, Saadet ve DP’den oluşan geniş tanımlı Millet ittifakı teknik süreci hızla geçip, vizyon ve aday belirleme aşamasına gelerek atak üstünlüğü kazanabilir. Yeterince verimli kullanılmayan ve iktidarın kendi kendine gerilemesiyle yetinilen süre de böyle telafi edilebilir.
