'Kara Kemal'in Son Günleri', hem tarih hem de tarihi ‘bir roman gibi okumak' isteyenler için emsâlsiz bir eser olarak raflarda. Tahsin Yıldırım’ın yayıma hazırladığı eser İttihâd ve Terakki içinde 'taçsız ve tahtsız bir hükümdar gibi saltanat sürmüş olan' Kara Kemal’in yaşamına ışık tutuyor.
TANER AY
Ötüken Neşriyât'tan geçtiğimiz günlerde yayımlanan ‘Kara Kemal'in Son Günleri’ isimli eserin, İttihâd ve Terakki, Millî Mücâdele ve Cumhûriyet'in ilk yılları ile ilgilenen herkese yeni bakış açıları kazandıracağının kanısındayım. İttihâd ve Terakki içinde ‘taçsız ve tahtsız bir hükümdar gibi saltanat sürmüş olan’ Kara Kemal kadar, onun son günlerini tefrikalaştıran ve ‘hakkı hâlâ teslim edilmemiş bir muharrir olan’ Arif Oruç Bey'in de çok ilginç bir karakter olması, bu eseri değerli ve önemli bir kültür hizmetine dönüştürmektedir.
'Kara Kemal'in Son Günleri’ iki bölümden oluşuyor. ‘Kara Kemal'e Dair’ başlığını taşıyan ve okura hayli değerli bilgiler veren 82 sayfalık ilk bölüm Tahsin Yıldırım tarafından hazırlanmış. Eserin ikinci bölümüyse, Arif Oruç Bey'in ‘Yarın’ gazetesinde 1 Şubat-5 Nisan 1930 günleri arasında yayımlanan tefrikasıdır. Arif Oruç'un tefrikasının 52'nci bölümde kesilip yarım kalması nedeniyle de, tefrikayı tamamlamak maksadıyla sırf bu iş için Ankara tarafından görevlendirilen Polis Müdürü Ekrem Bey'in anılarından ilgili kısım eklenmiştir.
Talat Paşa, Kara Kemal, Halil Sami ve Enver Paşa
"HAREKET İÇİNDE HAREKET"
Kara Kemal'in, Cerrahpaşa, Cambaziye Mahallesi, Tatlıkuyu Sokak, No. 10 adresindeki sarı boyalı evde intihar mı ettiği, yoksa polis tarafından infaz mı edildiği hususları, bugüne kadar hep karanlıkta kalmıştır. Kara Kemal'i evinde saklayan Münir Enver Bey de önemli bir şahıstır. Bizler onu Şâir Enver olarak bir dönemin edebiyat mahfillerinden tanıyoruz. Orhon Seyfi Orhon, Halil Nihat Boztepe, İbrahim Alaattin Gövsa, Lemi Atlı ve Hıfzı Tevfik, Şâir Enver'in yakın arkadaşlarıdırlar. Eşref Edip'in yazdığı gibi, Şâir Enver, faziletli, mert, fakat bedbaht bir adamdır. Hayatı ‘roman gibi’ olduğundan, bir ara ‘Edebiyatımızda Unutulanlar ve Kaybedenler’ yazı dizim için hakkında epeyce araştırma yapmış, ama yazmaya bir türlü fırsat bulamamıştım.
İttihâdçı kadronun Millî Mücâdele'deki rolü hususunda, görüşleri tarihçiler tarafından pek kabûl görmemesine karşın, ben de Ahmed Hamdi Başer gibi düşünüyorum. Onların niyeti Millî Mücâdele'yi bir ‘İttihâdçı Hareket’ hâline sokarak, iktidarı yeniden ellerine geçirmekti. Karakol Cemiyeti'ni de Ankara'dan emîr almadan bu amaçla kurmuşlardı. Şâyet İzmir Suikastı'na ‘hareket içinde hareket’ açısından bakılmazsa, asla sıhhatli bir değerlendirme yapılamayacağının kanısındayım. Yaz sıcaklarında hem tarih hem de tarihi ‘bir roman gibi okumak’ isteyenler için ‘Kara Kemal'in Son Günleri’ emsâlsiz bir eserdir. Bu nedenle, başta Ötüken Neşriyât olmak üzere, ‘Hayatı Hakikiye Tefrikaları’ dizisinin editörleri Göktürk Ömer Çakır ile Oğuzhan Murat Öztürk'ü ve Arif Oruç'un tefrikasını yayıma hazırlayarak notlandıran Tahsin Yıldırım'ı kutlarım.
