Hazine ve Maliye Bakanı Nebati’ye göre, çocuklarımıza güçlü, dünya lideri bir ülke bırakacağımız tarih, 2053.

Nebati, bu yeni hedefi “ruhumuzla adeta iman ettik” diyerek geçen hafta açıkladı.

Bakınız; Nebati’nin “sorun ne, sorun enflasyon. Bu bizi üzüyor mu, üzüyor. Ama biz ne yaptığımızı biliyoruz” temalı konuşması...

Yani 2023’e kısmet değilmiş, fakat az kaldı; dişinizi sıkar, 2053’e kadar sabrederseniz, enflasyon inşallah çözülecek. Olmadı, 2071 artık son milat, ekonomide şahlanma başlayacak, kesin!

Ulaştırma Bakanı Karaismailoğlu da şahlanma tarihini revize edenlerden. “2050 yılı ihracat hedefimiz, 500 milyar dolar” dedi.

500 milyar dolar ihracata ulaşmak, daha önce 2023 için konmuş hedefler arasındaydı. Demek şimdilik unutuyoruz, 2023’te hayal bile edilemez.

Fakat iktidar, vazgeçmiş değil. 2053’e tamam inşallah. Olmadı, son milat 2071’dir, hamdolsun.

Hedeflerin, ufak güncellemelerle hop diye ileri bir tarihe atıldığını duymayan kalmadı. Başka bakanlardan da benzer milat güncellemeleri geliyor. İçişleri ile Dışişleri bakanları hariç.

Soylu hala AB’ye gözdağı, ABD’ye korku, aleme nizam vermekle meşgul. Önce Irak’la Suriye’yi, sonra da dünyayı bu güçlerin elinden yakında kurtulacağımızı, asayişi bizzat sağlayacağımızı müjdelemeye devam ediyor.

Dünya gücü olma hedefimizin az ileriye ertelendiği, Soylu’nun iç işlerinden sorumlu olduğu bir düzen için dünyanın 2053’ü, o da olmadı en geç 2071’i beklemesi gerektiği kendisine bildirilmemiş gibi.

Bakınız; raporunda Sedat Peker’den bahseden ABD’ye, “Biz sizin hakkınızda rapor yazarsak esas o zaman yandı gülüm keten helva” ihtarı çektiği konuşması...

Soylu gibi Çavuşoğlu’nun da beklemeye tahammülü yok.

Bu iki bakan, ya revizyon kararının alındığı toplantıda yoktu, kaçırdılar. Ya da revizyonist görüşlere katılmıyor, dünya düzenine hemen şimdi el koymaktan yanalar.

Bakınız; Çavuşoğlu’nun “Biz bölgesel bir güç değiliz, Türkiye artık küresel bir güçtür” meydan okuması...

Hazır bakmaya başlamışken, ekonomi yazarı Uğur Gürses’in paylaştığı şu şahlanma tablosuna da bir göz atın.

Dünyanın durumunun bizden nasıl daha vahim olduğunu enflasyon çubuklarıyla gösterir tablodur. Uçuşa geçmiş de başı göğe eriyor görünen enflasyon bizim.

Eski milat şöyle dursun, 2023’ü geçin bir kalem, yaşasın 2053, yeni milada can kurban. Dayanın, şunun şurasında ne kaldı!

'ULAN KİLOSU KAÇ PARA'

AK Parti’nin kurucu babalarından Bülent Arınç’ı bile çıldırtan savunma şu:

“Evet, halkta geçim sıkıntısı var ama bizden kaynaklanmıyor; hem dünya daha kötü, biz yine iyiyiz...”

Arınç dahi kendini tutamayıp patladı. “Ulan 2 kilo et kaç para biliyor musun, 300 lira” şeklindeki tepkisi, bunaydı.

Fiyatlar çıldırdı, kim çıldırmaz! Arınç’ı suçlayabilir misiniz bunun için!

Fakat çileden çıkanlara kızanlar da oluyor, mesela yeni Tarım ve Orman Bakanı Vahit Kirişçi.

Kirişçi; yurt dışında da okumuş, yabancı dillerde yayınları olan bir akademisyen, bir ziraat profesörü.

“Bu ülkede o yok, bu yok diyenlere kapak olsun; üreticilerimiz 85 milyonu doyuruyor” demesi, o yüzden şaşkınlıkla karşılandı.

“Kapak olsun” dili, eğitimine yakıştırılamıyor.

“En akıllıları Hamza, o da direğe sarılı” deyiminden ödünçle “en eğitimlileri Kirişçi, o da trol ağzıyla konuşuyor” diye yadırgayanlara soruyorum: Yanılıyor olamaz mısınız?

Deli saçması, zırva anlamındaki “bosh” kelimesinin İngilizceye, Türkçeden geçtiğini bilmezseniz, “boş yapma”yı trol ağzı zannedebilirsiniz.

Oysa kitabi Türkçeden türetilmiş, kökten uyduruk veya sosyal medya argosu değil.

“Kapak olsun” da böyle. Kitabi bir kelimeden türetilmiş. Yüksek ve edebi Türkçenin ortasından.

Kapağa, Arınçvari bir kapakla cevap verseniz, bari cehaletiniz ortaya çıkmazdı.

Var olmasına var da “ulan kilosu kaç para” diyebilen hitabet ustalarını kendinize örnek alın.