Zaman geçiyor, bazı şeyler geçmese de. Biz de geçip gidiyoruz bu dünyadan. Başka telaşlar, garip kavgalar içinde harcayıp duruyoruz hayatı.

Dünyada çeşit çeşit takvim var. Hepsi milat taşıyor ve başa dönüyor. Takvim döngüsü de bir şiirsellik barındırıyor.

Biz bu başa dönüşlerde, yıldönümlerinde, büyük ve küçük milat tarihlerinde ne yapıyoruz peki? Bir günün diğeriyle aynı olmaması gerektiğini ve bu dünyaya bir sınav için geldiğimizi bildiğimiz için muhasebe yapıyoruz. Doğum günleri, yıldönümleri, yılbaşları hep bir fırsat oluyor.

Dünyevi bakış tüm özel anları özellikten genelliğe taşıyıp bir gösteri öznesi haline getirmekte pek mahir. Gitgide daha çok gördüğümüz büyük kutlamalar ve küçük kutsamalar bununla ilgili biraz. Diğer yandan da neşe, samimiyet ve dostluk arıyor insan. Özel tarihler, pek gösteremediğimiz sevgimizi göstermek için samimi fırsatlara dönüşebiliyor. İnsan bu hayatta değerli hissetmek istiyor, büyüyüp acizliğini fark ettikçe daha da büyüyor bu istek. Bir dostun güzel bakışı, bir kardeşin ince hediyesi, bir sevgilinin içli cümlesi bu yüzden doyuruyor bizi. Yalnızlıkların, değersizliklerin hızla büyüdüğü bu çağda yaş pastalara değil sıcak anlara hasret duyuyoruz aslında.

Birkaç gün önce doğum günümdü, bu yazıyı da Karar’da yazmaya başlamamın birinci yılı adına yazıyorum. Bir yıl için şöyle oturdum, yazdıklarıma baktım. Kendimi hesaba çektim, bazen kızdım bazen sevindim.

Bu köşede gençlik meselelerine ve kültür sanat odağına bakmaya çalıştım. Yapay gündemlerden uzak durmaya, kendi gündemim içinde bir şeyler yapmaya gayret ettim. İtiraz ettiğim kötülükler kadar değerli bulduğum iyilikleri de anmaya özen gösterdim. Okuru yormamak, kendimce iyi gelmek istedim. Allah’ın razı olacağı şeyler yazmaya çalışırken köşe yazarlığında ilk yılımı doldurdum. İlkler değerlidir elbette, bir yılın sonunda geriye bakınca biraz duygu doldum.

Bir yıldır beraberiz demektir tüm bunlar. Bir hukuk oluşmuş sizinle aramızda. Binlerce kelime çıkarmışım, fark etmeden kötü sözler söyledimse hakkınızı helal ediniz. Yazılarımı dikkate değer bulan, okuyan, yorum yapan ve paylaşan herkese; genç bir delikanlıya ulusal bir gazetede köşe emanet eden gazetem Karar’a teşekkür ederim.

Daha ne kadar devam ederim bilmiyorum, plan yapmayı beceremiyorum pek.

Zamanla birlikte geçip giderken hiç çiçek ezmemek isterim. Ömrün bir yaşını, köşenin ilk yılını birlikte geçirdiğim tüm dostlara selam.
Yola devam!