Derbilerde çok iyi futbol beklemek hep hayal olmuştur. Bu kez de futbol kalitesi pek yukarılara çıkmadı ama işin mücadele düzeyi gerçekten yukarlardaydı.
Öncelikle şunu söyleyelim; iki ezeli rakipten dersine daha iyi çalışmış olan taraf ev sahibi Fenerbahçe’ydi. Dikkatli savunmasını orta sahayla bütünleştiren Fenerbahçe, Galatasaray savunmasının eksik yönlerinde çok iyi saptamıştı. Özellikle savunma arkasına atılan toplar Fenerbahçe’nin silahı olarak ortaya çıkarken gol de böyle bir organizasyonun sonucunda geldi. Alper’le başlayıp Şener ile devam eden ve Van Persie’nin muhteşem vuruşuyla noktalanan gol ilk yarıdaki sabırlı mücadelenin bir sonucuydu sanki. Fenerbahçe tıpkı Manchester maçında olduğu iyi kapanıp ani koşularla Galatasaray’ın işini bitirdi. Özellikle zaman zaman yaptıkları baskı Fenerbahçe’yi galibiyete gidişinin temel anahtarıydı. Nitekim Souza’nın Serdar Aziz’in bir anlık hatasından kaptığı top ve gelen penaltı bir anlamda Galatasaray’ın korkak futbol anlayışının iflas ettiği andı.
Şöyle bir bakın 17 yıldır yenemediğiniz rakibiniz karşısına kazanmak için çıkıyorsunuz ama en ufak bir hücum organizasyonu gerçekleştiremiyorsunuz. Fenerbahçe Volkan, Alper ve Sow’la kanatları yol geçen hanı gibi kullanırken, Galatasaray bu bölgeleri topu bile gönderemiyor. Eren sakatlanana kadar yalnızları oynarken Bruma dikkatli Fenerbahçe savunmasının arasında kaybolup gidiyor. Bu maçın kazananı orta alanda verilen mücadele verecekti. Fenerbahçe bu bölgede tartışmasız üstünlük kurarken Sarı-Lacivertli ekibin dünkü yıldızı Van Persie’ydi. Takımını bir beyin gibi yönetirken iki gole de imzasını atmayı bildi.
Kısacası kurt Advocaat stajyer Riekerink’e ders verirken daha cesur olanın maçın kazananı olduğunu da söyleyelim. Bu arada Cüneyt Çakır’ın gerilimli maçın altından çok iyi kalktığını da ifade edelim.
