E iyi bari ya en azından modern çağda yaşıyoruz, yoksa halimiz nice olurdu kim bilir
Düşünsenize Antik Yunan'da, Roma'da veya Mısır'da yaşıyor olsaydık
İbrahim aleyhisselamın, oğlunu, kendisi için bile kurban etmesine izin vermeyen Rahman'ın dinine mensup olmasaydık
Meryem validemizin annesi, çocuğunu mabedin hizmetine adamasına rağmen Rabbimizin Meryem'e mucizevî bir şekilde çocuk nimetini tattırdığını kitabımız bize bildirmeseydi
Gerçi o dönemlerde bile bir süre sonra sembolik bir şey haline gelmiş 'adamak', bugün de öyle ama bir farkla, bugün kimileri 'adamak' denilince olumlu şeyler anlıyor, zaten TDK'da tespit etmiş bunu, sözcük,
Büyük Türkçe Sözlükte şöyle anlamlandırılmış:
"1. -e, -i Bir dileğin gerçekleşmesi amacıyla kutsal olduğuna inanılan bir güce niyette bulunmak; nezretmek.
2. -e, -i, mecaz Kutsal saydığı, değer verdiği bir şey veya kimse uğruna kendini feda etmek üzere söz vermek.
3. -e, -i, mecaz Bir şeyle yoğun olarak ilgilenmek."
Adanmak ise kişinin kendi kendisini kutsal yani çok değer verdiği bir şey veya kimse için feda etmek üzere söz vermesi ve bunu gerçekleştirmek için elinden geleni yapması olarak anlamlandırılabilir
E tabi bu anlamlara göre de kulağa hoş geliyor adamak ve adanmak
Peki gerçekten hoş mu
Mesela kendisini işine adamış bir baba ve eşi ve çocukları açısından bakayım
Beyefendi çalışıyor, çalışıyor, çalışıyor
Eşinin elinde neredeyse limitsiz kredi kartları var
Çocuklarının neredeyse hiçbir şeyi eksik değil
Kimi zaman iş seyahatlerinde, her gece evinde değil
Ailesinin son model telefonlarında, bilgisayarlarında çeşit çeşit sosyal medya yüklü ama bir gün fark ediyor ki hiçbirine kendisi ekli değil
...
Mesela kendisini doğup büyüdüğü aileye adamış birinin açısından bakayım
Ev bark sahibi olduktan sonra bile babaevini hiç ihmal etmemiş
Neredeyse her gün oraya uğramış
Kendileri kendi kendine giderebilecek durumda olsalar bile neredeyse tüm ihtiyaçlarına koşturmuş
Yeri gelmiş kendi kurduğu ailesiyle ters düşmüş onlar için
Yaptığının doğruluğundan da o kadar emin ki yeri gelmiş tavır koymuş
Şu anda ise kim bilir niye, ne orada ne orada mutlu hissediyor kendini
...
Mesela okul başarısına adanmış bir genç açısından bakayım
Muhtemelen başta annesi adamıştır onu, 90 alsa sınavdan "niye 95 değil", 95 alsa "niye 100 değil" diye azarlayarak
Çocuk bu n'apsın, tam puan almaya adanmış bir eğitim hayatının içinde okul birincilikleri, takdirler, onur belgeleri eşliğinde çok fiyakalı bir üniversite kazanmıştır
Sonra yüksek lisans ve belki doktora
Terse dönen rüzgarlar, bir türlü açılmayan kadrolar, "eğitiminiz bu pozisyon için yüksek" gibi anlamsız sebeplerle reddedilen başvurular
Hâlâ annesiyle aynı evde yaşamak ve ufak bir tamirat gerekse gelen tamirciye vereceği paranın miktarından ürkmek
...
Çok yetenekli bir sanatçı açısından bakayım
"Adam olacak çocuk b.kundan belli olur" diyenler tarafından daha iki mi üç mü dört mü her ne ise işte o yaşlar civarında anne babası yağlanarak eller üstünde tutulmuştur muhtemelen
Özel eğitimleri, kılığı kıyafeti, pedegogu vb için dünya para harcanmış
Motivasyonu düşerse yaşam koçu bile tutulmuş
Camianın ileri gelenlerine takdim edilmiş, onlarca takdir edilmiş, bu süreçteki üretimleri değerli bulunmuş olabilir
O büyüdüğünde ise birdenbire nasıl olduysa iklim çoraklaşmış, kimse üretimlerinin değerini vermiyor ve hatta takdir bile göremiyor olabilir
...
Gerçekten başarılı, çalışmayı seven, üretken ve ortaya güzel şeyler koymuş biri açısından bakayım
Böyle birinin hakkını teslim etmemek zulüm olur ancak "insan hiç mi yorulmaz" diye sormak da gerekmez mi bazen çünkü hayatın bambaşka yönleri de var
Mis gibi tabiat, deniz, kum, güneş
Çoluk, çocuk, torunlar ve onlarla geçirilirken gittikçe güzelleşen kaygısız zamanlar
İş hayatında başarılı ve mutlu olmak var doğru ama bu gibi mutluluklar da var, kimbilir hangisi daha güzel
Zaten hayat bir rüzgar gibi geçip gidiyor, pek çok fırtınalı gün de yaşanıyor, ama başarı denizlerinde yol almak için sürekli fırtınalardan fırtınalara atılmak güzel mi bilemedim
...
Hasılı Antik Yunan, Roma veya Mısır'da yaşamadığıma memnunum
Günümüzde ise herkesin doğrusunun farklı farklı olabileceğini ve bunun doğal olduğunu biliyorum
Kendi adıma ise hayatın içinde, ölçülü bir şekilde çalışıp çabalayan, yeri geldiğinde çoluk çocuğu ile ilgilenen, yeri geldiğinde tatil yapan, yeri geldiğinde kriz yöneten herkesi takdir ediyorum ve onlara güveniyorum
