Şu anda bu sorunun cevabını ben bilmiyorum! Zira bir süredir gözüken ihtilaflar, Kılıçdaroğlu’nun “tek aday, çok aday, bilmiyorum” açıklamasıyla resmiyet kazandı!
Tek aday üzerine anlaşmaları zor demek ki!
Herhangi bir tek aday riskli ise, birden fazla aday kat kat risklidir. Tek aday üzerinde anlaşamamak Altılı Masa’nın Türkiye’yi nasıl yöneteceği konusunda ciddi tereddütlere yol açar. Erich Hoffer’den beri siyaset ilminin bir tespitidir: Seçmen tereddüt değil, kararlılık ister
Siyaset bilimci Prof. Tanju Tosun da dün “muhalefetin kazanmak için izleyeceği en uygun strateji tek tur-tek aday stratejisi gibi görünmektedir” diye yazdı. (politikyol.com)
TEK ADAY
Altılı Masa’daki bir tek partinin ekonomi kadrosu, iktidarın tüm ekonomi kadrosundan daha liyakatlidir, yatırımcıya güven verecek yüksek kaliteye sahiptir. Altı Masa çok iyi programlar da hazırladı… İktidarın ise ekonomimizi küçülten, Türkiye’yi dünyada yalnızlaştıran, hukuk devletini örseleyen yanlışlarından döneceğine dair hiçbir işaret yok, aksine inadında devam ediyor.
Doğru ama siyaset, Karl Popper’in deyişiyle “rasyonel bir teorem değildir.” Hele de kitleler, siyaset tarihine geçmiş bir deyişle “güçlü erkeği”, yani güçlü, kararlı faktörü tercih eder. “Düzeltirse yine o düzeltir” sözü hafife alınamaz.
Halbuki Türkiye’nin düzlüğe çıkabilmesi için devletin kamusal yapısında iktidarın oynattığı taşları yerine oturtacak, kaydırdığı “eksen”i yerine yerleştirecek, rasyonelliğiyle yatırımcıya güven verecek bir reform programına ihtiyacı var. Böyle bir acil ihtiyaç döneminde, Altılı Masa “çok aday”la seçime girerek Türkiye’yi reform ve büyüme şansından mahrum ederse, bunun siyasi sorumluluğu ve manevi vebali büyük olacaktır.
HUKUKÇUNUN FERYADI
Devlet yönetiminde partizanlığın ve şahsiliğin ağır basmasının olumsuz sonuçlarını 2011’den itibaren adım adım yaşayarak görüyoruz. Dış politikada Arap Baharı rüzgarıyla sürüklenmekten tutun, Merkez Bankası’na, piyasalara, hukuka müdahalelere ve nihayet iktisadi küçülmeye uzanan uzun yol…
Son örnek, İmamoğlu’nu hapis ve siyasi yasak cezasının verilmesinin “işimize yarar mı” diye Cumhurbaşkanı katında görüşülmesidir. İsmail Saymaz’ın bu olayı haber veren yazısı dört gündür tekzip edilmedi, aksine teyid eden gelişmeler oldu.
2004’te Avrupa standartlarına göre hazırlanarak yürürlüğe konulan Ceza Kanunu’muzun mimarlarından Prof. İzzet Özgenç’in açıklaması şöyle:
“'Sn. Cumhurbaşkanı’nın İstanbul 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen malum dava ile ilgili olarak karar tarihinden bir gün önce bazı kişilerle bir araya gelerek, özel görüşme yaptığı konusundaki haber doğru ise bu durum Türkiye Cumhuriyeti Devleti bakımından utanç vericidir.'
İmamoğlu Davası’nda siyasi müdahalenin kanıtı niteliğindeki bu utanç verici toplantının üzeri örtülemez.”
ALTILI MASA ANLAŞAMAZSA…
Tek mesele İmamaoğlu davası değil… Artan hukuk ihlalleri karşısında Prof. Özgenç, Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Kurulu üyelerine şöyle çağrıda bulunmuştu:
“Ülkemizde, hukukun dışına çıkılma yönünde hızlı bir süreç yaşanmaktadır. Normal şartlarda bir Cumhuriyet savcısının soruşturma başlatmaması gereken hadiseler dolayısıyla, sonuçsuz kalacağı daha baştan açık seçik ortada olmasına rağmen, çeşitli soruşturma işlemlerinin yapılması, ibretlik bir durumdur…
Hukuksuzlukların devamı karşısında, Sayın Üyelerden yapılan yanlışlara işaret zımnında istişarî mütalaa dermeyanına nazaran daha etkin inisiyatif kullanmaları, bir vatandaş olarak beklentimizdir.” (19 Nisan 2020)
Bu satırlar “hukukun dışına çıkma yönünde hızlı süreç” karşısında başvuracak merci kalmayan bu ortamda bir hukuk aliminin feryadıydı.
Prof. Özgenç, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın hukuk danışmanıydı. Kendisine karşı siyasi bir tavrı söz konusu değildir, siyaset üstüdür. Hukukçu olarak hukuku savunma ihtiyacını duymaktadır.
Yine siyaset üstü bir hukukçu, Prof. Kemal Gözler, beş yıl önce CB sistemi Meclis’in gündemine geldiğinde “Elveda anayasa!” diye kitap yazarak ülkenin gidişatı hakkında uyarıda bulunmuştu. (Ekin Kitabevi)
Vaziyet ortada zaten…
Altılı Masa liderleri anlaşamazlarsa sorumlulukları ağır olacak.
