“Kalabalıkta eşek kuyruğu kesilmez” diye bir söz var dilimizde.

Bence sözün tamamı bu kadardır. “Kimi uzun der, kimi kısa der” kısmı sözün kalitesini düşürüyor. Allahu alem nüktelerin izahını yapmaya ya da sormaya alışkın insanlar tarafından ilave edilmiştir.

Ne için kullanılır?

Birçok şey için.

Diyelim bir mevzu açacaksın. Ama etrafta o mevzu hakkında ileri geri fikir beyan edebilecek insanlar var.

Açma konuyu.

Hayırlı bir işse, sakın, sus. El alemin ağzına laf verme. Dost var, düşman var. Hazır tavına gelmiş işi bozmasınlar.

Yanlış bir işse? Yine sus.

Diyelim bir rant işi var. Adamını bulur işi halledersen köşeyi döneceksin.

Birisi duyar, işini bozar ne olur ne olmaz.

Mesela bir arkadaşın e devletten sana üniversite diploması almanın yolunu bulmuş. Gördük, oluyor böyle şeyler.

Bugünlerde piyasaya düşen sahtekârlar artık kimin arkadaşıysa!

Kapat konuyu, dedikodu alıp başını gitmesin.

Sinan Ateş cinayetini Meclis araştırsın mı?

Sakıncalı, araştırmasın.

Yeni doğan çetesini?

Hayır.

Hakkari’de 12 askerin mağaradaki metan gazından zehirlenerek şehid olmasını?

Ne olur ne olmaz, araştırılmasın.

Başka böyle sayısız mevzu var, araştırılması Ak Parti ve MHP’nin oylarıyla reddedilen.

Araştırılırsa, herkesin bilmesi gerekmeyen bazı sırlar ortaya dökülebilir. Susalım arkadaşlar.

Bugünlerde milletçe odaklandığımız “terörsüz Türkiye” süreci de son derece hassas bir konu.

“Odaklandığımız” dedim, ama tam odaklanmış sayılmayız.

Sanki İBB başkanı İmamoğlu’nu ve CHP’yi kuşatma konusuna daha iyi odaklanıyoruz. Yargı gece gündüz çalışıyor.

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin bir an önce bitirin çağrısı herhalde siyasetin odağını düzeltmek için. Kafan başka yerde olursa “terörsüz Türkiye” gölgede kalır, muvaffak olamazsın.

Ama iyi bir yerdeyiz, PKK kendisini feshetti, silahlarını yakmaya başladı, hayırlısıyla kazasız belasız sonuçlanırsa memleketimiz büyük dertlerinin birisinden kurtulacak.

Meclis’te bu işin selametle yürümesini sağlamak için bir komisyon kuruldu.

İsmi biraz uzun. Milli dayanışma, kardeşlik ve demokrasi komisyonu.

Herkesin gönlü olsun diye böyle uzattılar.

CHP ‘adalet’ kelimesi de ilave edilsin istiyordu, muhtemelen “o kadar da uzun boylu değil” dediler.

Komisyonun aldığı ilk kararlardan biri oturumların gizli olması.

TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş “Buradaki konuşmalar tam tutanak altına alınacak ancak asla yayımlanmayacaktır. Komisyon üyeleri dahil 10 yıl süreyle bu tutanaklar verilmeyecektir. Konuşulan hiçbir konu hiçbir şekilde dışarıda mevzu bahis edilmeyecektir” dedi. Teklif komisyonda oy birliğiyle kabul edildi.

Komisyon hassas. Konu da hassas.

İçeride konuşulması, karara bağlanması gereken nazik meseleler var.

Bugüne kadar açılmayan, muhtemelen gündeme de gelmeyen ‘pazarlık’ izlenimine sebep olabilecek, ama herkes haberdar olursa büyük tartışmaların kapısını açabilecek, halkın kafasını karıştırabilecek bahisler bu komisyonda konuşulacak.

Gizlilik kararı oybirliğiyle alındığına göre herkes konuşulacak nazik meseleler hakkında fikir sahibi.

Ne olabilir bu meseleler?

“Kurucu önder” Öcalan’ın umut hakkı olabilir mesela.

Örgüt yöneticilerinin akıbetlerinin ne olacağı olabilir.

Anadilde eğitim olabilir. Vatandaşlıkla ilgili tanımlar olabilir.

Bir ara MHP lideri Bahçeli’nin söylediği gibi cumhurbaşkanı yardımcılarının birinin Kürt birinin Alevi olmasıyla ilgili tartışmalar gündeme gelebilir.

Şu kesin; içeride çiçek böcek konuşmayacaklar. Ciddi, ağır meseleler konuşacaklar. Dolayısıyla gizlilik kararında haklı olabilirler.

İyi Parti komisyona üye vermedi. İyi partili üç üyeyi komisyondaki partilerden üçüne bölüştürdüler.

Bence yanlış yaptılar.

İyi Parti halkın oyuyla Meclis’te temsil edilen bir parti.

Komisyona katılmamayı tercih etti. Bu tercih de milli iradenin bir parçası sayılır.

Komisyonda üyeler parmak kaldırdığında İyi Parti kendi parmaklarının orada olmamasını istiyor.

Komisyon, o parmakları üç partiye bölüştürdü.

O üç parmak üçünün de hakkı değildi.

Oğlum, elin parmağı, senin nene lazım?

Bölüşenler sorun etmedi. Ama bakalım İyi Parti razı mı? İyi Parti’ye oy verenler razı mı?