Şiirin ustaları 21 Mart Dünya Şiir Günü’nde bir araya geldi. Bütün şairlerin Rusya’nın Ukrayna’ya açtığı savaşı kınadığı gecede söz alan KARAR yazarı şair Ömer Erdem de “Her şartta şiirlerinde her zaman hakikati söyleyen bütün şair arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Böyle şairler bir araya gelince güzelliğe olan inancımız artıyor” dedi.
SALİHA SULTAN
Türk şiirinin ustaları 21 Mart Dünya Şiir Günü’nde İstanbul Macar Kültür Merkezi’nde bir araya geldi. Şiir Derneği’nin Liszt Enstitüsü iş birliği ile düzenlediği etkinlikte toplanan şairler gecede şiir okumanın yanı sıra, Rusya’nın Ukrayna’yı açtığı savaşı kınayan ve şairlerin kardeşliğine vurgu yapan konuşmalara imza attılar.
Macarların ulusal şairi Sándor Petőfi’nin doğumunun 200’ncü yılının da kutlandığı etkinliğin açılış konuşmasını yapan şair Adnan Özer, “Aramızda 1990’lardan beri birlikte yol aldığımız arkadaşlarımız var.
Biz şairler pandemi nedeniyle ne zamandır bir araya gelememiştik, bu akşam bu yüzden çok anlamlı” dedi. Özer, Şiir Derneği’nin Macar Kültür Merkezi ile 20 yılı aşkın bir süredir iş birliği içinde olduğunu vurgulayarak, “Edit Tasnadi’nin çevirileriyle tanıdığımız Tuna boyundaki komşu şairlerle de bu akşam bir araya gelmekten büyük mutluluk duyuyorum” diye konuştu. Macar Kültür Merkezi adına konuşan şair Balázs Szőllőssy de ev sahibi olarak duygularını “Edebiyat ve şiir için toplanmak bizim için bir onur” şeklinde ifade etti.
Şair Hüseyin Akın da kendisinden önce şiir okuyan şairlerin kendisinde iz bırakan mısralarını tekrarlayarak “Dünya Şiir Günü’nde ilk defa böyle bir etkinliğe katılıyorum. 21 Mart Down sendromundan, orman gününe tam 12 ayrı önemli olay için kutlanıyor. İşte biz şairler bütün o önemli konuları dile getiren kişileriz. Ve şairler bu yüzden kardeştir” ifadelerini kullandı.
KARAR yazarı şair Ömer Erdem ise, “Burada bulunan ve her şartta şiirlerinde her zaman hakikati söyleyen bütün şair arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Böyle şairler bir araya gelince güzelliğe olan inancımız da artıyor” görüşlerini dile getirdi.
Atakan Yavuz, Alphan Akgül, Baki Ayhan T., Çağla Meknuze Kırat, Cengizhan Orakçı, Cenk Gündoğdu, Hüseyin Akın, Ömer Erdem, Selcan Peksan, Mehmet Erte, Oktay Taftalı, Tuğrul Tanyol, Yiğit Kerim Arslan ve Balázs Szőllőssy’nin şiirlerini seslendirdiği etkinlik, şairlerin toplu fotoğraf çekimiyle sona erdi.
ŞAİRLERİ GAZETE KÖŞELERİNDE GÖREMİYORUZ
Etkinlikte şair Tuğrul Tanyol ise 2022 Dünya Şiir Günü için yazdığı bildiriyi okudu. Tanyol’un, insanlığın yine savaşa şahit olduğu günlerden geçtiğine dikkat çektiği bildirisi şöyle:
“Dünya Şiir Günü Bildirisi’ni yazdığım şu günlerde insanlık yine savaşın soluğunu ensesinde duyuyor. On yıllardır vekalet savaşlarından huzur bulamayan dünya bu kez de neredeyse toptan bir savaşla karşı karşıya. Şiir nerede duruyor peki?
Dünya şiir tarihi bu konuda pek de masum değil. Bilgilerimiz tarih kitapları kadar edebiyat ve şiirden de besleniyor. Homeros’tan Shakespeare’e, oradan günümüze, şairler hep barışı özleseler de bir yandan da savaş kahramanlarına övgüler düzmüşler.
Kuşkusuz şair de birey olarak yaşadığı dönemin bir ürünü. Ancak modern çağlarda içinde yaşadığı toplumun ve dünyanın temel sorunlarıyla ilgilenmiş. Roma döneminde Spartaküs’ü öven şair olamazdı. Bireyin değerinin önemsenmeye başladığı zamanlardan sonra, şairler günlük acılardan, adaletsizliklerden, insan haklarından söz etmeye başladılar. Bunu ustalıkla, bazen doğrudan bazen lirik söyleyişle dile getirdiler.
Şair Tuğrul Tanyol
Şiirin büyülü bir uğraş olduğunu unutmamamız gerekiyor. Tüm sanat dalları büyü ile başladı, ne var ki şiirin büyüsü bugüne dek sürdü. Her iki uğraş da akıldışıydı. Her iki alanda da sözcükler ritim eşliğinde dile geliyordu. Romalılar belki bu nedenle kâhin ve şairi aynı sözcükle, vates sözcüğüyle tanımladılar. Şairler hep soru sordular, sorularını herkesin anlamayı umduğu ama anlayamadığı bir dilde yaptılar. Plato onları devletinde görmek istemedi. Türkçe’nin mimarı Yunus Emre’nin şiirleri Osmanlı döneminde yasak altındaydı.
Peki biz şairler geleceği görüyor muyuz? Gerçekten de birer kâhin miyiz? Kuşkusuz hayır. Ne var ki şair genellikle, belki de çok okuduğundan, bilginin her alanıyla beslendiğinden tarihin birçok döneminde en kültürlü kişileri oluşturmuşlardır. İtalyan Rönesans’ına eşlik eden Hümanizma’yı yaratan onlardır.
Hümanizma hareketi olmasaydı ne Bilimsel Devrimler ne Aydınlanma çağları gerçekleşirdi. Donanımlı kişi olarak şair öngörülerde bulunur. Bugün hak ettikleri değere layık görülmeseler de şairler birçok konuda medya uzmanlarından çok daha duru bir biçimde görürler gerçekleri. Unutmayalım, Tanzimat döneminden başlayarak 1950’lere dek şairler gazetelerin köşelerini doldurmaktaydılar. Günümüzde oralarda şairleri pek göremiyoruz.
Oysa insanlar bizim yaptığımız dille ticaret yapıyorlar, eğleniyorlar, acı çekiyor ve seviniyorlar. Güzelliği şiir ile tanımlayan bir toplumun çocuklarıyız. Şiirin güzelliğini doğrulayan ama şiir okumaktan kaçınan bir toplum bu, aslında biraz her toplum gibi.
Kimileri şiir büyüsünden arınsın istiyorlar. Anlayamadıkları şey o büyü dilde zaten var olan büyüdür. Şair sözcükleri kazıyarak onları kimsenin o güne dek kullanmayı akıl etmediği biçimlere sokar. Herkesin hissettiği ama dile getirmekte zorlandığı duyguları onlar için biz dile getiriyoruz. Hepimiz önce kendi dilimizin sonra da dünya dillerinin kurucu şairlerinin çocuklarıyız. Onların bize gösterdikleri yolda dile yeni olanaklar sunuyoruz. Şiir dünyanın en eski sanatı olarak binlerce yıldır varlığını sürdürüyor. Sürdürmeye de devam edecek.
Dünya Şiir Günü’nün şiirle dolu olmasını ve iki kuzey komşumuz, iki kardeş halk arasındaki savaşın bir an önce yerini barışa bırakmasını dilerim.”
