“Bir canımız var başımıza bela olmuş”

Bu sözler emekli bir amcamızın yüreğinin ta derinlerinden süzülüp geldi

*

Tıpkı Neşet Ertaş’ın “Usandım bu canımdan aman aman / Derd ile geze geze” dediği gibi

Tıpkı toprağımızın için için isyan ettiği gibi

Tıpkı hayvanlarımızın acıyla gözyaşı döktüğü gibi

Tıpkı ayın, yıldızların gayrı takatinin kalmadığı gibi

Demem o ki; nereye baksam, kimi dinlesem… Hep bir gam, hep bir acı

*

“Bir canımız var başımıza bela olmuş” sözünü duyduğumdan beri etrafımdaki her şey yavanlaştı sanki

Öyle ki, acılarla bezenmiş bu söz mıh gibi yüreğime saplandı

Her yeri bir keder kapladı ki sormayın gitsin

“Zor” kelimesi de tüm duyularıma bulandı ki görmeyin gitsin

İşte tam da bugünlerde, ‘bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor

**

Bilgisayar ve interneti olmayan evlatlarımızı izleyince

Dünyası başına yıkılan esnafları, işçileri duyunca

Geçim sıkıntısıyla kıvranan kalabalıkları hissedince

Ve solup giden umutların ardından öylece iç çekenleri gördükçe

‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor

*

Gençlerin biçare hallerine şahit olunca

Çiftçinin tarlasının elinden bir bir gittiğini görünce

Bir kuru soğana muhtaç halleri izleyince

Ve bizlere ziyan olduğunu fark ettikçe

‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor

*

Hep bir olup bir türkü tutturalım diyenlerin sesleri kısılınca

Bizim ellerin kimsesiz kaldığı haberini alınca

Gönül diliyle konuşanlar bu devirde duyulmayınca

Ve ötekileştirenleri, kutuplaştıranları izledikçe

‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor

*

Son zamanlardaki şiddeti, kaba kuvveti izleyince

Tehditlerin havada uçuştuğunu görünce

Değerlerin, ilkelerin alıp başını gittiğini duyunca

Ve öylece her birimizin kahırlandığını hissettikçe

‘Bir canımız var başımıza bela olmuş’ diyesim geliyor

*

Bu vesileyle, “KARAR Ailemize” geçmiş olsun dileklerimi iletiyorum. Son olarak, şu soruyla bitirmek isterim:

“Tüm yaralarımızı iyileştirmenin, birlik olmanın hala vakti gelmedi mi?”